بریده‌هایی از کتاب کتاب بازها؛ جلد اول

«زندگی یک بازی است و کتاب‌ها بلیت‌هایش هستند.»

بعضی وقت‌ها بهترین تغییر چهره این است که هیچ تغییری ندهیم.

«خب، قرار نیست هر اتفاقی یه تجربهٔ خیلی خاص و هیجان‌انگیز باشه.»

«زندگی یک بازی است و کتاب‌ها بلیت‌هایش هستند.»

همان سال به مادر امیلی از محل کارش اجازه داده شد تا کار برنامه‌نویسی‌اش را از راه دور انجام بدهد، یعنی هرجا که به رایانه دسترسی داشت می‌توانست کار کند. والدین امیلی وقتی متوجه شدند شغلشان آن‌ها را مجبور نمی‌کند در یک منطقه بمانند، تصمیم گرفتند رؤیای همیشگی‌شان را که یک بار زندگی کردن در هر ایالت بود به واقعیت تبدیل کنند. آن‌ها وب‌سایتی راه‌اندازی کردند به اسم «۵۰ خانه در ۵۰ ایالت» و ماجراهای جابه‌جایی‌هایشان را در آن به نمایش گذاشتند. اوایل، آن وبلاگ فقط یک سرگرمی به حساب می‌آمد برای اینکه خاطرات مکان‌های مختلف زندگی‌شان را ثبت کنند، ولی کم‌کم تبدیل شد به یک منبع درآمد جانبی.

امیلی هیجان و شور و ذوق آن‌ها را برای شروع‌های جدید درک نمی‌کرد. مثل این بود که خواندن یک سری کتاب را شروع کنی و هیچ‌وقت هیچ‌کدامشان را تمام نکنی.

«می‌دونی، من مشتری‌هام رو تحسین می‌کنم و خیلی از اونا آدمای خیلی خیلی خوبی هستن. ولی همهٔ اونایی که اهل کتابن، آدمای خوبی نیستن. نباید علاقه‌های مشترک رو با رفتارهای مشترک اشتباه گرفت.»

بعضی وقت‌ها بهترین تغییر چهره این است که هیچ تغییری ندهیم.

هیچ‌وقت واسه آشتی کردن و دوست شدن دیر نیست.