بریده‌هایی از کتاب به خواهر و برادرها گفتن و از خواهر و برادرها شنیدن

بررسی هایی که روی آدم های مختلف در دانشگاه ها و محیط های تجاری انجام شده، نشون داده که اگه رقابت در وجود شخصی نهادینه و درونی بشه، زمینه ی بیماری های جسمی مثل سردرد، معده درد، و کمردرد رو فراهم می کنه. همین طور بیماری های روحی. خیلی نگران تر می شن، یا شکاک تر و خشن تر. بگذارید خونه هامون جای امن و آرومی باشه و این تنش ها و نگرانی ها رو در اون جای ندیم

بیشتر بچه ها احساسات مختلفی نسبت به خواهر و برادرشون دارن، و وقتی به اونها بگن که فقط احساس تنفر دارن، ناراحت می شن. بهتره این طوری بگید: «انگار نسبت به برادرت دو تا حس مختلف داری. گاهی وقتا دوستش داری، و گاهی وقتام برات دردسره و حسابی عصبانیت می کنه."

این ایده که احساسات منفی بچه ها نسبت به همدیگر را با بیانی خلاقانه به سمت درست هدایت کنیم، کمتر در گروه به کار گرفته می شد. یکی از خانم ها به ما گفت که هر بار به بچه هایش اصرار کرده که احساسات منفی شان را بنویسند یا نقاشی کنند، آنها قبول نکرده اند. بعد، یک نفر اشاره کرد ازآنجاکه بچه ها از پدر و مادر الگوبرداری می کنند، شاید بهتر باشد که دفعه ی بعد اگر این خانم از کسی عصبانی بود، جلوی بچه ها خشمش را بنویسد یا نقاشی کند.

«می بینید که حتی ما آدم بزرگ ها هم وقتی می تونیم حرف دلمون رو به کسی بگیم و احساسات منفی مون رو بیرون بریزیم، احساس آرامش می کنیم. بچه ها هم همین طورن. نیاز دارن احساسات و خواسته هاشونو نسبت به خواهر یا برادرشون به زبون بیارن و بروز بدن. حتی اگه احساسات ناخوشایندی باشه."

ی مداخله تا پایان، توضیح دادم: ۱. اول به بچه ها نشان بدهید که عصبانیتشان نسبت به همدیگر را درک می کنید. همین، به تنهایی، آرامشان می کند. ۲. به حرف هرکدام خوب گوش بدهید و به آنها احترام بگذارید. ۳. نشان بدهید که حاد بودن مسئله را درک می کنید. ۴. نشان بدهید به توانایی آنها ایمان دارید و می دانید راه حلی پیدا می کنند تا به توافق برسند. ۵. حالا از اتاق بروید بیرون.

تمام اونچه که باید از خودمون توقع داشته باشیم و تمام نیاز بچه ها از ما، فقط همینه. با ارزش قائل شدن برای ویژگی های فردی هر کدوم از بچه هامون، این حس رو به اونها می دیم که در جایگاه خودشون برامون بهترین هستن."

«برابر دوست داشتن، یعنی یه جورایی کمتر دوست داشتن. ولی منحصربه فرد دوست داشتن، یعنی به اندازه ی کافی دوست داشتن."

«معمولاً بچه ها تحسین شدن برادر یا خواهرشونو، برتر دونستن اونا نسبت به خودشون تعبیر می کنن. مثلاً اگه بهش بگین: «برادرت خیلی باملاحظه ست." ناخودآگاه جمله ی شما رو برای خودش این طوری تفسیر می کنه: «مامان فکر می کنه من باملاحظه نیستم." بهتره اگه می خوایم از بچه مون تعریف کنیم، فقط به خودش بگیم، نه به خواهر یا برادرش."

پافشاری روی احساسات مثبت بین بچه ها، منجر به احساسات منفی می شود. آشنایی بچه ها با احساسات منفی شان، منجر به احساسات مثبت می شود.

پافشاری روی احساسات مثبت بین بچه ها، منجر به احساسات منفی می شود. آشنایی بچه ها با احساسات منفی شان، منجر به احساسات مثبت می شود.

پافشاری روی احساسات مثبت بین بچه ها، منجر به احساسات منفی می شود. آشنایی بچه ها با احساسات منفی شان، منجر به احساسات مثبت می شود.