بریده‌هایی از کتاب فصل پنجم عاشقانه هایم

اینکه از یکی دور باشی تا دلت براش تنگ بشه یه تصور اشتباهه، لااقل در مورد من که صدق نمی‌کنه... از داخل آینه نگاهش را به نگاهم دوخت. ــ کافیه ازت چشم بردارم تا دلم برات تنگ بشه.

حیات آب بقا جز غم تو نیست، حسین! نمیرد آنکه دلش با غم تو زیست، حسین! صفای عمر ابد یافت هر که در غم تو به قدر یک مژه بر هم زدن گریست، حسین!

تا حالا پیلهٔ کرم ابریشمو از نزدیک دیدی؟ همچین سفت و محکم اون تارها رو به دور خودش تنیده که انگار دیگه میلی به زندگی نداره. اما اگه اون کرم ندونه که قراره یه روزی پروانه شه، به نظرت تو اون پیلهٔ تنگ و تاریک دووم می‌آره؟

مشکل از آدم‌ها و این‌همه واژه که ساختند نیست، بعضی حرف‌ها که خیال می‌کنیم گفتنی نیستند اصلاً حرف نیستند. احساسات بی‌واژه‌ای هستند که با درد خو گرفتند و جایشان فقط در سینهٔ آدم‌هاست نه روی زبانشان.

"ترس از افتادن، خود افتادنه"

مهم نیست کجای زندگی ایستادی، مهم این است بدانی از دست دادن هم جزئی از به دست آوردن است، فقط کافیست خودت را باور داشته باشی!

گاهی بهترین درمان برای کابوس‌هایی که هیچ‌وقت رهایمان نمی‌کنند، مواجهه با آن‌هاست. اینکه برای یک‌بار هم که شده پسشان نزنیم و با آن‌ها روبه‌رو شویم

بابا این موقع‌ها همیشه حرف قشنگی می‌زد که هنوز هم آویزهٔ گوشم بود، آن هم اینکه "ترس از افتادن، خود افتادنه" پس من باید اول تلاش می‌کردم برای قدم برداشتن نترسم.

"رمز موفقیت در زندگی، خوب مبارزه کردن نیست درست مدیریت کردنه

آدما دل‌تنگی رو خوب معنی نکردن. اینکه از یکی دور باشی تا دلت براش تنگ بشه یه تصور اشتباهه، لااقل در مورد من که صدق نمی‌کنه... کافیه ازت چشم بردارم تا دلم برات تنگ بشه."