بریده‌هایی از کتاب ادراک یک اندوه

هیچ‌کس «فقط» با سرطان، جنگ یا بدبختی (و حتی خوشبختی) رودررو نمی‌شود. در هر «آن» فقط با یک ساعت، یک دقیقه یا حتی لحظه‌ای از زندگی رودررو می‌شویم. تمام ابعادِ بالا و پایین زندگی، درآنِ‌واحد. نقاطِ خوبِ زیادی در زمان‌های بد زندگی‌مان غوطه‌ورند و نقاطِ بدِ زیادی در زمان‌های خوب. هیچ‌کس، هرگز تمامِ ضربهٔ «آن چیز» را یکجا دریافت نمی‌کند. اما ما اشتباه صدایش می‌کنیم. «آن چیز» به‌سادگی همهٔ این بالا و پایین‌هاست؛ مابقی فقط اسم است و رسم.

جایِ خاصی وجود دارد که غیبتش سراغم می‌آید و دیگر هیچ راه فراری ندارم. منظورم بدنِ خودم است.