بریده‌هایی از کتاب روانشناسی اعتراض

هر کاری هم که من و شما بکنیم، سرانجام کسی پیدا می‌شود که آن را دوست نداشته باشد.

کتاب به سبزی‌خوردن می‌ماند. قسمتی از آن به درد می‌خورد و قسمت دیگر بی‌حاصل است.

تا خطر محبوب نبودن را نپذیری محبوب واقع نخواهی شد.

تا خطر محبوب نبودن را نپذیری محبوب واقع نخواهی شد.

نه می‌توانید مسئولیت خوشبختی دیگران را بپذیرید و نه می‌توانید خوشبختی خود را به دیگران واگذار کنید. شما مسئول رفتار و طرز زندگی خود هستید

اگر می‌شد ذهنیت ساده‌لوحانه‌ای را که به سلطه‌جویی میدان می‌دهد به زبان آورد، شاید به چنین عبارتی می‌رسیدیم: «حق استقلال رأی نداری، قضاوت نهایی رفتارت با تو نیست، بزرگ‌ترها باید درباره‌ات قضاوت کنند و رفتارت را با دیدگاه‌های خودشان محک بزنند.» با این ذهنیت، خواسته یا ناخواسته، راه را برای سلطه‌جویی دیگران هموار می‌کنید. آن‌گاه تحت‌سلطه قرار می‌گیرید و دیگران به هر طریقی حق مسلم شما را که باید قاضی خودتان باشید، ضایع می‌کنند. بدین‌ترتیب، اعمال و احساسات و تفکر شما تحت انقیاد دیگران درمی‌آید.

به هیچ‌کس اجازه نده به جای تو تصمیم بگیرد، حتی اگر من باشم.

در اخلاقیات قانون مطلقِ «درست و غلط» مفهومی ندارد. دلیلش این است که ما هرکدام راهی دلخواه خویش انتخاب می‌کنیم و در این رهگذر یا سود می‌بریم یا زیان می‌کنیم.