بریده‌هایی از کتاب روانشناسی اعتراض

تا خطر محبوب نبودن را نپذیری محبوب واقع نخواهی شد.

نه می‌توانید مسئولیت خوشبختی دیگران را بپذیرید و نه می‌توانید خوشبختی خود را به دیگران واگذار کنید. شما مسئول رفتار و طرز زندگی خود هستید

اگر می‌شد ذهنیت ساده‌لوحانه‌ای را که به سلطه‌جویی میدان می‌دهد به زبان آورد، شاید به چنین عبارتی می‌رسیدیم: «حق استقلال رأی نداری، قضاوت نهایی رفتارت با تو نیست، بزرگ‌ترها باید درباره‌ات قضاوت کنند و رفتارت را با دیدگاه‌های خودشان محک بزنند.» با این ذهنیت، خواسته یا ناخواسته، راه را برای سلطه‌جویی دیگران هموار می‌کنید. آن‌گاه تحت‌سلطه قرار می‌گیرید و دیگران به هر طریقی حق مسلم شما را که باید قاضی خودتان باشید، ضایع می‌کنند. بدین‌ترتیب، اعمال و احساسات و تفکر شما تحت انقیاد دیگران درمی‌آید.

به هیچ‌کس اجازه نده به جای تو تصمیم بگیرد، حتی اگر من باشم.

در اخلاقیات قانون مطلقِ «درست و غلط» مفهومی ندارد. دلیلش این است که ما هرکدام راهی دلخواه خویش انتخاب می‌کنیم و در این رهگذر یا سود می‌بریم یا زیان می‌کنیم.