بریده‌هایی از کتاب شنود

من دیدم که فقط در آن روز، بیش از یکصد نامحرم او را نگاه کردند، برخی از آنان همسر داشتند که همسرشان به این زیبایی نبود. آن‌ها در دل حسرت می‌کشیدند. برخی شرایط ازدواج نداشتند. آن‌ها با دیدن این شخص، آلوده به فساد می‌شدند و... به من نشان داده شد که گناه تمام این افراد، برای این خانم نوشته شد! به من نشان داده شد که به خاطر این همه فساد و آلودگی که این خانم به وجود آورد، از زندگی شخصی خودش هم لذتی نخواهد برد و گرفتار خواهد شد.

این پسر هم با چندین دختر دیگر ارتباط داشت و به بسیاری از آن‌ها قول ازدواج داده بود. او تلاش می‌کرد تا این دختر را هم برای مقاصد شهوانی، با خود همراه کند.

چقدر عمرم را مفت باخته بودم! چه کارهای بزرگی که با سختی و با تلاش شبانه‌روزی انجام داده بودم اما کمی توقع تشویق از طرف مافوق و یا دیده شدن از سوی مردم، یا حس غرور و منیت که من این کار را انجام دادم، تمام آن‌ها را پوچ کرده بود.

کربلا منبع عظیم نور و پاکی بود که تمام نورها در تمام نقاط عالم به آن متصل بود. کربلا عامل نورانیت تمام زمین بود.

«برای رضای خدا، هر کاری می‌توانم برای پایداری و حفظ تنها دولتی که منتظر ظهور امام زمان (عج) است انجام دهم.»

چقدر عمرم را مفت باخته بودم! چه کارهای بزرگی که با سختی و با تلاش شبانه‌روزی انجام داده بودم اما کمی توقع تشویق از طرف مافوق و یا دیده شدن از سوی مردم، یا حس غرور و منیت که من این کار را انجام دادم، تمام آن‌ها را پوچ کرده بود.

«همگی ما در راه و مسیر تکامل هستیم. تنها چیزی که بین ما تفاوت دارد مسیر و تجربه‌ای است که برای خود انتخاب می‌کنیم ... تک‌تک ما موجوداتی روحانی هستیم که درحالِ تجربهٔ زندگی زمینی هستیم.»

یک احسان کوچک می‌تواند موجی از نیکی را پدید آورد که تا بی‌نهایت در جهان منتشر گردد و روی کسانی که حتی آن‌ها را نمی‌شناسیم اثری مثبت به‌جای گذارد.

شما (دین) خداوند را یاری کنید، خداوند نیز شما را یاری می‌کند.

یکی از معانی کلمه جبار، جبران کننده است. خداوند متعال، آنچه را که در راه او و در مسیر او هزینه کرده باشی، برایت جبران می‌کند.

«بلا و گرفتاری برای ستمگر ادب، برای مؤمن امتحان، برای پیامبران درجه، و برای اولیاء کرامت می‌باشد.

من از کودکی آموخته بودم که از کسی جز دشمنان اسلام، کینه به دل نداشته باشم.

دنیا حقیرتر از آن است که انسان کارهایش را برای به دست آوردن آن انجام دهد. هزاران برابر دنیا و ثروت دنیا در خزائن الهی موجود است و کافی است خداوند مهربان اراده کند که کسی از مواهب دنیا بهره‌مند شود.

این خانم جوان تشکر کرد و یک لیوان شربت برایم آورد و نزدیک‌تر آمد. تا خواستم شربت را بگیرم یکباره دیدم که چادرش را انداخت، او یک لباس زیر پوشیده و شروع به عشوه کردن نمود و... در دلم یک یازهرا (س) گفتم و شربت را روی میز گذاشتم و سریع به بیرون از خانه رفتم. خدا می‌داند که به خاطر این ترک گناه حاضر و آماده، چه برکات و توفیقاتی نصیب من شد. من در بررسی اعمالم دیدم که به خاطر این چشم پوشی از حرام، خداوند درجات و توفیقاتی در دنیا و آخرت نصیب من کرد که گفتنی نیست. اما اگر این وسوسه شیطانی را قبول می‌کردم، زندگی مشترک من که تازه آغاز کرده بودم دچار مشکلات بسیاری می‌شد.

جالب است که براساس نظریات بسیاری از تجربه‌گران نزدیک به مرگ، ما به اراده و اختیار خود تصمیم می‌گیریم که برای رشد و تعالی معنوی بیشتر متولد شویم و به دنیای زمینی بیاییم. یکی از تجربه‌گران و نویسندگان معروف درمورد تجربهٔ نزدیک به مرگ خودش می‌نویسد: «به من گفتند که ما زمینی‌ها، همه بدون استثناء، بنابه میل و اراده و اشتیاق شخصی بوده که روی کرهٔ زمین آمده‌ایم، و اینکه به‌راستی، این خود ما بودیم که بسیاری از نقاط ضعف، شرایط و اوضاع دشوار زندگی‌مان را برگزیده‌ایم تا به کمک آن‌ها، امکان رشد و تکامل معنوی پیدا کنیم. ما قبل از آمدن بر روی زمین می‌دانستیم که لازم است مورد آزمایش‌های دشوار و گوناگون قرار بگیریم تا بفهمیم که چگونه خواهیم توانست مأموریت‌مان را انجام دهیم.

این شیاطین با روش‌های مختلف، مانع از این می‌شدند که بیمار در حال مرگ، با ایمان از دنیا برود! آن‌ها به دنبال نقطه ضعف انسان و یا دلبستگی‌های دنیایی او می‌رفتند و از همین اهرم استفاده می‌کردند تا انسان را در لحظات مرگ از خدا غافل کنند.

دنیا حقیرتر از آن است که انسان کارهایش را برای به دست آوردن آن انجام دهد. هزاران برابر دنیا و ثروت دنیا در خزائن الهی موجود است و کافی است خداوند مهربان اراده کند که کسی از مواهب دنیا بهره‌مند شود

کمال انسان در این است که چقدر در مسیر خداوند متعال و در راه عمل به وظیفه‌اش قدم برمی‌دارد. آن وقت اگر مطیع فرمان خداوند شویم، خدا آنچه نادیدنی است و برای ما اهمیت دارد به ما نشان خواهد داد. حتی چیزهایی به انسان نشان می‌دهد که به حرکت در مسیر الهی دلگرم شود

ما خواهیم دید که چگونه حتی با یک مهربانی ساده یا کمکی کوچک توانسته‌ایم بذر نیکی را درون انسانی بکاریم و باعث شویم که او نیز به‌نوبهٔ خود در جایی به موجودی دیگر محبت و احسان نماید و چگونه یک احسان کوچک می‌تواند موجی از نیکی را پدید آورد که تا بی‌نهایت در جهان منتشر گردد و روی کسانی که حتی آن‌ها را نمی‌شناسیم اثری مثبت به‌جای گذارد.

بیشتر ما می‌گوییم: باید با دیگران همان گونه رفتار کنیم که می‌خواهیم آن‌ها با ما رفتار کنند... ولی واقعیت این است که آن‌طور که ما با دیگران رفتار می‌کنیم، در حقیقت با خود رفتار می‌کنیم.»