بریده‌هایی از کتاب چگونه کمال‌گرا نباشیم؟

مهم نیست که چقدر بالا می‌روی فقط این مهم است که بالای میله قرار بگیری.

کمال‌گرایی (اسم): به وضعیتی گفته می‌شود که فرد هر چیزی به‌جز نهایت کمال آن را، غیرقابل قبول تلقی می‌کند.

ایده پیشنهادی این است که به روش خود زندگی کردن را تا جایی تمرین کنید که عادت کنید دیگر نیازی به این نداشته باشید دیگران روش زندگی‌تان را تعیین کنند.

آسان‌ترین و سریع‌ترین راه برای به دست آوردن اعتماد به نفس این است که چیزی که می‌خواهید در آن اعتماد به نفس داشته باشید را تغییر دهید

«در دنیایی که پیوسته می‌کوشد تا تو را به چیز دیگری تبدیل کند، خود بودن مهم‌ترین دستاورد است»

«کسی که هرگز اشتباهی مرتکب نشده، هیچ چیز جدیدی امتحان نکرده است.»

پول، ابتدا مردم را خوشحال می‌کند، اما مطالعات نشان می‌دهد که این اثر با گذشت زمان کاهش می‌یابد زیرا که پول بیشتر، انتظارات بیشتری با خود به همراه می‌آورد، حتی برای همان پول درآوردن!

می‌بینید که همه‌اش همین است هیچ برنامه، و طرح ماجرای در حد کمالی وجود ندارد، زیرا زندگی همین گونه در جریان است. همان قدر که نقشه کشیدن مهم است، به همان اندازه هم مطابقت دادن خود با شرایط و مشکلاتِ در حال تغییر اهمیت دارد.

صرفاً تلاش بسیار زیاد، کافی نیست، بلکه زمان و استقامت است که می‌تواند شما را به شخص فوق‌العاده‌تری تبدیل کند.

کمال‌گرایان تمایل دارند فوق سرعت حرکت کنند و یا اینکه زمین‌گیر شوند و گاهی هر دوی این‌ها با هم. کمال‌گرایان فوق سرعت هیچ‌گاه راضی نیستند. و به این دلیل نیست که می‌کوشند به چیزهای بهتر و بهتر برسند، بلکه هیچ‌گاه از آنچه که دارند و از آنچه که خود یا دیگران انجام داده‌اند، خوشحال نمی‌شوند. کمال‌گرایان زمین‌گیر شده، کسانی‌اند که می‌گذارند ترس از شکست آنها را در یک زندگی کم معناتر به دام اندازد. زندگی خود را با مشغول شدن به کارهایی مثل تماشای تلویزیون، با امنیت کامل به پیش می‌برند. فقط آنچه که «باید» انجام دهند را انجام می‌دهند و بسیار کم ریسک می‌کنند.

زیر آن نقاب، شخصی مخفی شده است که آن‌چنان از رویارویی با حقیقت وحشت دارد که تمام زندگی‌اش را کارهایی خارج از حد کمال دربرگرفته‌اند.

اگر ذهن‌تان تغییر نکند، شما هم تغییر نخواهید کرد.

همیشه بهتر است هر چیزی را از جایی که در واقعیت قرار گرفته است، شروع کنیم، نه از جایی که دوست داریم قرار بگیرد.

«مردم به من می‌گویند که یک کمال‌گرا هستی، اما اینطور نیست. من یک درست گرا هستم، هر کاری را تا جایی که درست باشد انجام می‌دهم، سپس به سراغ کار بعدی می‌روم.»

اهمیت ندهید که مردم چه فکری می‌کنند. به این اهمیت دهید که می‌خواهید چه کسی باشید و چه کاری انجام دهید.

کمال‌گرایی یک ماشین بهانه تراشی است. بعد از آنکه استانداردی کمال‌گرایانه برای خود تعیین کردید، به نظر می‌رسد، دیگر تلاش برای رسیدن به آن بی‌فایده است. تعیین چنین استانداردی، ممکن است واکنشی به ترس‌ها و شک‌های پنهان‌تان باشد. برای مثال، اگر از اینکه نمی‌توانم خوب بنویسم، می‌ترسم، ممکن است استانداردی بسیار غیرمنطقی برای نوشتن در نظر بگیرم که همان خود، برای همیشه مرا از نوشتن منصرف کند. برای مثال، اولین پیش‌نویسم باید مانند نوشته‌های همینگوی۱۴، مختصر و مفید و مانند نوشته‌های شکسپیر۱۵، سرشار از کنایه باشد.

انتظارات غیرواقعی، نشخوار ذهنی، نیاز به تایید شدن، نگرانی از ارتکاب اشتباه و غیره، از جمله محدودیت‌های ذهن یک کمال‌گرا است.

به جای آن که فقط شجاعت خود را برای بارها و بارها تلاش کردن، بالا ببرید، باید بر استقامت‌تان در حین تلاش بیفزایید. باید دیدگاه‌مان را اصلاح کنیم.

«کسی که هرگز اشتباهی مرتکب نشده، هیچ چیز جدیدی امتحان نکرده است.» شما نمی‌توانید با اطمینان کامل از این که کاری که انجام می‌دهید، کاملاً درست است، کار جدیدی شروع کنید.

به طور کلی، برای تصمیم‌گیری به اطلاعاتی بسیار کمتر از آن چه که فکر می‌کنیم، نیاز داریم. کسانی که به طور مداوم در پی به دست آوردن اطلاعات هستند، به احتمال زیاد، مشکل اعتماد به نفس دارند