بریده‌هایی از کتاب چگونه کمال‌گرا نباشیم؟

ترکیب این دو – اطلاعات بسیار کم و زمان بسیار زیاد – باعث می‌شود که به جای داشتن یک باغچه پشت حیاط خانه‌تان، فقط رویای داشتن باغچه را در سر بپرورانید.

تردید در شما میلی برای کسب اطلاعات بیشتر، به وجود می‌آورد. و این اطلاعات در قسمت خاکستری مغز می‌توانند مقیاس سنجش ما را به این جهت و آن جهت بکشانند. این همان ماجرایی است که باعث می‌شود فکر کنیم به تأخیر انداختن کارها، مفید است.

هدفی در اندازه بزرگ با مرزی مشخص بین شکست و موقعیت، همه گیر شده است

یکی از آرزوهایم دگرگون کردن صنعت سرگرمی است.

اما زندگی کوتاه‌تر از آن است که بخواهید با احتیاط بازی کنید. ما که به‌طور طبیعی تا حد صد سال بیشتر زندگی نمی‌کنیم پس دلایل زیادی داریم که خود را بدون پروا (هوشمندانه) رها ساخته و به آغوش دنیا پرتاب کنیم. این همان نشانه معمول‌گرایی است. اینکه در پایان عمر خود، دلایل محکمی بیاورید که چرا کارهایی که دوست داشته‌اید را انجام نداده‌اید، متقاعدتان نخواهد کرد.

نباید فقط به دلیل اینکه ایراد ظاهری مشخصی دارم، احساس ناامنی کنم. هیچ قانونی وجود ندارد که بگوید چون پوستی در حد کمال نداری، باید خجالت زده شوی. اگر از چیزی احساس ناامنی می‌کنید، بدانید که کسی در دنیا وجود دارد که با وجود آنکه همین عیب را دارد، با اعتماد به نفس کامل زندگی می‌کند. این آرام‌تان کرده و به شما نیرو می‌بخشد.

«هنگامی که ژاپنی ها ظروف شکسته را تعمیر می‌کنند، محل شکستگی را با طلا پر می‌کنند آنها معتقدند وقتی که چیزی آسیب دیده است و سرگذشتی دارد، زیباتر می‌شود.»

فقط در صورتی می‌توانید روش زندگی‌تان را تغییر دهید و نیاز به تایید دیگران را در خود از بین ببرید که دیگران را از خود ناامید کنید،

یک کمال‌گرا فقط با تمرین انجام دادن کاری ناکامل، می‌تواند بر کمال‌گرایی خود، غلبه کند

مهم نیست شرایط تا چه حد سخت می‌شود و چقدر افسرده کننده به نظر می‌رسد، بهترین حرکت، تشخیص و اجرای مرحله بعد است.

«ترجیح می‌دهم در حال انجام کاری که دوست دارم، بمیرم تا اینکه در رختخواب بیماری، جایی در حال تماشای تلویزیون به مدت ۱۵ ساعت در روز و در حالیکه اطرافم را افرادی فرا گرفته‌اند که در انتظار مرگم نشسته‌اند، بمیرم. برای من، این وحشتناک‌ترین چیزی است که می‌توانم تصور کنم.»

«هنگامی که ژاپنی ها ظروف شکسته را تعمیر می‌کنند، محل شکستگی را با طلا پر می‌کنند آنها معتقدند وقتی که چیزی آسیب دیده است و سرگذشتی دارد، زیباتر می‌شود.»

«اگر همه چیز را در حد کمال می‌خواهی، هرگز راضی نخواهی شد.» لئو تولستوی

توجیه کردن افراط‌گونه، به لحاظ روان‌شناسی، نشانگر مخفی کردن چیزی است

زندگی کوتاه‌تر از آن است که بخواهید با احتیاط بازی کنید.

فقط آنچه که «باید» انجام دهند را انجام می‌دهند و بسیار کم ریسک می‌کنند.

گاهی محافظت باعث ضعیف تر شدن قسمت محافظت شده می‌شود.

باید در مورد این جمله که کمال‌گرایی محافظت‌مان می‌کند. با خود روراست باشیم. بله، در برابر خدشه‌ای که به اعتماد به نفس و امیدهایمان وارد می‌شود، محافظت‌مان می‌کند.

از اینکه شکست، چگونه شخصیت‌مان را «معنا می‌کند» می‌ترسیم

کمال‌گرایی یک ماشین بهانه تراشی است.