بریده‌هایی از کتاب چگونه کمال‌گرا نباشیم؟

اگر فقط حد کمال چیزی برایتان کفایت می‌کند، پس زندگی هیچ‌گاه در نظرتان کفایت نخواهد کرد.

مهم نیست شرایط تا چه حد سخت می‌شود و چقدر افسرده کننده به نظر می‌رسد، بهترین حرکت، تشخیص و اجرای مرحله بعد است.

اگر می‌خواهید چیزهای خوبی در زندگی‌تان اتفاق بیفتد، باید از همین جا به جلو حرکت کنید. حتی اگر یک چرختان پنچر است، اسکلت اتومبیل‌تان زنگ زده و چراغ جلوی آن شکسته است. فقط با حرکت به سمت جلو است که می‌توانید افق‌های جدید را ببینید، احتمالات را بالا برده و موقعیت‌های جدیدی را برای رشد و لذت بردن از زندگی به وجود آورید.

«مهم نیست که چقدر آرام می‌روی، باز هم از کسانی که روی مبل لم داده‌اند، جلوتری»

«اگر همه چیز را در حد کمال می‌خواهی، هرگز راضی نخواهی شد.»

معمول‌گرایی، دنبال کردن و انجام کارهای خوب در زندگی است بدون آنکه آرزو و یا انتظار حد کمال هر چیز را داشته باشیم. انجام دادن بر عالی انجام دادن، مقدم است.

اگر می‌خواستم تصمیم بگیرم که تنها اشتباه زندگی‌ام چیست، می‌گفتم رفتن به دانشگاه است، فقط به این دلیل که شخصاً برای من مفید نبود. اما دانشگاه، همان مسیری بود که مرا به همین جا که اکنون شاد ایستاده‌ام، رساند. به همین دلیل است که پشیمان نیستم و از همین رو نمی‌توانم با اطمینان بگویم که «نباید به دانشگاه می‌رفتم.»

سرسخت‌ترین کسی باشید که می‌شناسید.

کسانی که در ذهن خود موفقیت را ساده کرده‌اند و راه رسیدن به آن را نزدیک‌تر از شکست تجسم کرده‌اند، همان‌هایی هستند که وارد «چرخه موفقیت» خواهند شد.

در علم روان شناسی، فرد مبتلا به سندروم خود ویرانگری، کسی است که از سوی جامعه و دنیای اطرافش فردی موفق محسوب می‌شود اما از درون، «احساس می‌کند که دیگران را فریب داده و شرایط ایجاد موفقیتش، شانسی بوده است.» و این باعث می‌شود که شرایطی به وجود آید که اگرچه موفق ظاهر شده و هست، اما به لحاظ درونی، احساس وانمود کردن به موفقیت می‌کند (وانمودگرایی).

. پس، راه حل این است که راه افکار منفی را باز بگذاریم، اما به آنها اهمیت ندهیم.

بیایید مردمانی شیفته و تشنه زندگی باشیم که عقب نمی‌کشند زیرا کسی از فردایمان خبر ندارد.

«من تمام تلاشم را می‌کنم و به این که چه اتفاقی می‌افتد، اهمیت نمی‌دهم.» این همان تفکر طلایی زندگی است. حتی می‌توان گفت طرز فکری ... در حد کمال است.

در پی تأیید گرفتن از دیگران نباشید، در این صورت هیچ‌گاه مورد تأیید خودتان نخواهید بود.

«در دنیایی که پیوسته می‌کوشد تا تو را به چیز دیگری تبدیل کند، خود بودن مهم‌ترین دستاورد است»

. اگر با تواضع رفتار کنید و تظاهر به «در حد کمال بودن» نکنید، دوست داشتنی‌تر خواهید بود.

«تقلید کن تا بتوانی بسازی‌اش».

هر تصمیمی که از امروز به بعد می‌گیریم، تصمیمی ناکامل (معمولی) خواهد بود، پس بگذارید راحت و بدون حس گناه بی مورد و انتقاد از خود، انتخاب کنیم.

رسیدن به یک هدف مانند پرش با نیزه است. زیر میله، شکست تلقی می‌شود و پیروزی، روی آن است. مهم نیست که چقدر بالا می‌روی فقط این مهم است که بالای میله قرار بگیری.

آیا متوجه شده‌اید مردم با وجود آنکه کمال‌گرایی را یک عیب می دانند، باز هم مخفیانه به آن افتخار می‌کنند؟ معمولاً لبخندی زده و در حین ادای کلمات، می‌خندند. بسیار دیده شده که به عنوان «یک عیب مثبت» تلقی شده و به عنوان پاسخی مورد علاقه به پرسش نفرت‌انگیز، «بزرگ‌ترین نقطه ضعف‌تان چیست؟» مورد استفاده قرار می‌گیرد.