بریده‌هایی از کتاب چگونه کمال‌گرا نباشیم؟

هر کار غیرفعالانه‌ای برای یک کمال‌گرا امن تلقی می‌شود زیرا اگر حتی در آن حضور هم نداشته باشند، خرابکاری به بار نمی‌آید. فکر می‌کنم کمال‌گرایی اولین دلیلی است که آمریکایی‌ها هر روز بسیار تلویزیون می‌بینند.

هنگامی که حس می‌کنید که در حال مقاومت کردن هستید، به این معناست که ناخودآگاه شما چیز دیگری می‌خواهد و تلاش می‌کند نتیجه متعصبانه‌ای را پیش‌بینی کند تا بتواند بذر تردید را در ذهن‌تان بکارد و راهی برای خود پیدا کند.

«همان کسی که واقعاً هستید، باشید و همان چیزی را که احساس می‌کنید، بگویید. زیرا آن‌هایی که حواس‌شان به شماست، به این چیزها اهمیت نمی‌دهند و آن‌هایی که به این چیزها اهمیت می‌دهند، حواس‌شان به شما نیست.» دکتر سیوس

دختری که پیروز شد، بیشتر از تمام دخترانی که در مسابقه باختند، اشتباه کرده بود.

زمانی که در باشگاه (و یا هر کجا که هدف‌تان همان جاست) هستید و انجام تمرینات را شروع می‌کنید، و وقتی که نادرستی بهانه‌هایی را که در موقعیت بیدار شدن از خواب، برای خود می‌آورید را به یاد می‌آورید، شوکه می‌شوید. به هر چیزی در زمان خودش فکر کن

«افرادی که احساس نیاز شدیدی به تایید شدن توسط دیگران می‌کنند، کم‌تر مورد تأیید قرار می‌گیرند و افرادی که کمتر احساس نیاز به تایید دیگران می‌کنند، بیشتر مورد تأیید قرار می‌گیرند.» وین دایر

شکست تجربه متفاوتی است، و برایمان بسیار مفید است. - شکست همان چیزی است که توماس ادیسون قبل از دست‌یابی به فرمول موفقیت‌آمیز لامپ برق، بارها تجربه کرده بود. - شکست، سعی بر رسیدن به هدفی بسیار بزرگ‌تر از ظرفیت اراده فعلی‌تان است. - شکست، لمس کردن اجاق گازی داغ با دست و سوختن است.

تصور کنید که این فرد در بحثی شرکت می‌کند و ناگهان آروغ بزند؛ آنها به این فرد به طعنه بگویند «ببخشید؟» به او بخندند و بحث را ادامه دهند. همین «اتفاق ناگوار» می‌توانست جو را سبک کند، حتی بیشتر از حد معمول زیرا برای دیگران شرایط خنده را به وجود آورد. وقتی که دیگران می‌بینند که این شخص توانست به راحتی لحظه خجالت آوری را جمع و جور کند، آنها نیز احساس راحتی بیشتری می‌کنند، این شخص در پایان شبی که پر از ناکاملی‌هاست حس می‌کند که زمان فوق‌العاده‌ای را گذرانده و سطح انتظارات کلی‌اش افزایش یافته است. اینطور نبود که این فرد به لحاظ اجتماعی تأثیرگذار باشد، او فقط انتظارات خاصش را با موقعیت به وجود آمده، مطابقت داد. این گونه افراد هیچ‌گاه آرزوهایشان را به یک لحظه، یک مکالمه و یا حتی یک شب مرتبط نمی‌کنند. آیا در این مثال به تفاوت پی بردید؟ داشتن انتظارات سطح پایین و یا به طور کلی انتظاری نداشتن از رویدادهای متفرقه، اعتماد به نفس‌تان را بالا خواهد برد زیرا مشکلات و اشتباهات، شوکه‌تان نخواهد کرد.

کف شما حداقل شرایط ضروری است که نیاز دارید تا از زندگی احساس رضایت کنید. سقف شما نهایت توانایی نهفته و بزرگ‌ترین رویایی است که در سر می‌پرورانید. اگر در جایی بین کف و سقف خواسته‌هایتان زندگی می‌کنید، پس باید شاد باشید زیرا به حداقل آنچه که برای شاد بودن نیاز داشته‌اید، رسیده‌اید و به این معنا هم نیست که دیگر به سقف آرزوهایتان نخواهید رسید. کمال‌گرایی یک مشکل است زیرا «حد کمال» را کف خواسته‌هایتان قرار می‌دهد و وقتی که اینچنین است، دیگر سقفی باقی نمی‌ماند. کف، در حکم همان سقف‌تان خواهد بود زیرا نمی‌توان از حد کمال بالاتر رفت! این اوضاع حتی من را هم در تنگنا قرار داده بود.

ارتباط کار به احساس بسیار قوی‌تر از فکر به احساس است.

کمال‌گرایی باعث به وجودآمدن مشکلات روانی بسیاری می‌شود زیرا درحد کمال نبودن، زندگی‌تان را به انبوهی ازموانع مشکل‌ساز، تهدیدکننده وغیرقابل عبور تبدیل می‌کند. شکافی که بین خواسته‌ها و واقعیت زندگی وجود دارد، باعث می‌شود که کمال‌گرایان به سرشان زده و در جا بزنند و همین توانایی آنها را برای پیشرفت فلج کرده و نمی‌گذارد از زندگی لذت ببرند، فقط «معمول‌گرایان» اند که می‌توانند ناکاملی‌ها را، که خصوصیت بارز دنیای ماست، تحمل کنند.

کِلی مک گونیگال، دارای مدرک دکترا، در کتابش با عنوان «غریزه اراده» می‌نویسد، «مطالعات نشان می‌دهد که هر چقدر تلاش کنید که افکار منفی را سرکوب کنید، احتمال آنکه دچار افسردگی شوید، بیشتر است.»

می‌دانم که گفتنش، تکرار حرف‌هاست، اما زندگی کوتاه‌تر از آن است که بخواهید با احتیاط بازی کنید.

اگر می‌توانی چیز نامطلوبی را تحمل کنی و آن تو را قوی کند، بسیار بهتر از آن است که در مقابلش «محافظت شده» باقی بمانی.

تقریباً تمام چیزهایی که مردم در موردشان نشخوار ذهنی می‌کنند، مشکلات قابل حلی هستند.

فریجا، «با گذر زمان شیرینی لذت‌های مداوم، بی مزه می‌شود و سختی‌های مداوم نیز، تلخی‌شان را از دست می‌دهند.»

من یک درست گرا هستم، هر کاری را تا جایی که درست باشد انجام می‌دهم، سپس به سراغ کار بعدی می‌روم.

موفقیت را از شکست آسان‌تر کنید، پیروز خواهید شد.

کمال‌گرایی (اسم): به وضعیتی گفته می‌شود که فرد هر چیزی به‌جز نهایت کمال آن را، غیرقابل قبول تلقی می‌کند.

شخصی که تفکری مسیرگرا دارد، اگر در حین مأموریتی که انجام می‌دهد به این نتیجه برسد که «خسته‌ام»، دوباره مسیر حرکت به سمت وظیفه‌اش را، ادامه می‌دهد.