بریده‌هایی از کتاب پروژه شادی

به نکته حیرت‌آوری پی‌بردم: «روانشناسان و کارشناسان علوم اجتماعی که در مورد شادی تحقیق می‌کردند، هرگز به ریخت‌وپاش و بی‌نظمی اشاره‌ای نمی‌کردند. آن‌ها هرگز این عامل را در فهرست عواملی که به شاد بودن کمک می‌کرد یا در فهرست راهکارهایی که شادی را افزایش می‌داد، جای نمی‌دادند. فیلسوفان نیز عامل بی‌نظمی را مورد بی‌توجهی قرار داده‌اند.»

افرادی که ورزش می‌کنند، در کنار فواید دیگری که از آن می‌برند، سالم‌ترند، فکر بازتری دارند، بهتر می‌خوابند و دیرتر دچار زوال عقل می‌شوند. ورزش منظم، انرژی را افزایش می‌دهد. با وجود آن که بعضی گمان می‌کنند ورزش کردن، انسان را خسته می‌کند، اما در حقیقت، این کار، به‌خصوص، انرژی افرادی را که کار آن‌ها به صورت نشسته است (که تعداد آن‌ها کم نیست) افزایش می‌دهد.

افراد شاد، نوع دوست‌تر، فعال‌تر، دلسوزتر، خوش برخوردتر، خلاق‌تر، انعطاف‌پذیرتر، نسبت به دیگران مهربان‌تر، صمیمی‌تر و سالم‌ترند. افراد شاد، دوستان، همکاران و شهروندان بهتری هستند. من هم می‌خواستم یکی از این افراد باشم.

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که در تعیین سطح شادی هر فرد، ژنتیک ۵۰ درصد نقش دارد، شرایط زندگی مانند سن، جنسیت، قومیت، وضعیت تأهل میزان درآمد، سلامتی، شغل و تعلقات مذهبی ۱۰ تا ۲۰ درصد در ایجاد شادی مؤثر است و نحوه تفکر و عملکرد افراد سهم باقیمانده را در ایجاد شادی دارد.

«ساموئل باتلر» می‌نویسد: «غم و شادی عبارتست از پیشروی به سوی بهتر یا بدتر. مهم نیست که چقدر در اوج یا چقدر در حضیض باشید. بلکه غم و شادی به مسیری بستگی دارد که شما در پیش گرفته‌اید.»