بریده‌هایی از کتاب پر خو

«گیر بده مامان جون! گیر بده تا اعصابت آروم شه. چشم. ظرفارم می‌شورم.»

همهٔ آدم‌ها یک جایی با وجدان خودشان تنها می‌شوند؛ به شرطی که زیر خروارها خاک دفنش نکرده باشند.