بریده‌هایی از کتاب بزرگترین درس های زندگی

زندگی دشوار است... و همیشه هم منصفانه نیست.

شجاعت واقعی یعنی اینکه به رغم همه سختیها و مرارتها که بخشی از زندگی روزانه ما هستند، به زندگی آری بگوییم.

بیش از هر چیز دیگر شجاعت یک تصمیم است، تصمیمی است که منشهای خود را جستجو کنیم و در برخورد با حوادث ناخوشایند زندگی به منبعی از قدرت برسیم. این تصمیمی است که اگر بخواهیم به انسانیت خود دست یابیم آن را اتخاذ می‌کنیم.

وقتی با شرایط نامناسب روبه‌رو می‌گردیم، باید تصمیمی بگیریم: یا تسلیم این شرایط شویم یا در برابرشان بایستیم.

هر انسان واقعی با بی‌انصافیهای متعدد و رنج و ناراحتی ناشی از آن روبه‌رو می‌گردد.

ما در دنیایی غیر کامل با کسانی که آنها هم کامل نیستند، زندگی می‌کنیم. هیچ‌کس نمی‌تواند به ما قول بدهد که زندگیمان را عاری از رنج و نومیدی کند.

موفّقیت واقعی ما در زندگی تا حدود زیاد بستگی به این دارد که با ناملایمات چگونه برخورد می‌کنیم: آیا از آن فرار می‌کنیم یا به رویارویی آن می‌رویم. آیا در نتیجه آن در هم می‌پاشیم یا در نتیجه آن رشد می‌کنیم. آیا تسلیم آن می‌شویم یا بر آن پیروز می‌گردیم.

وقتی ناراحتیم، خواه ناراحتی جسمانی و یا عاطفی، مهمترین کاری که می‌توانیم بکنیم این است که در آن معنایی پیدا کنیم. رنج و تألّم البته آموزنده است امّا باید بخواهیم که از آن چیزی یاد بگیریم. وقتی این کار را می‌کنیم، مدبّرتر و قوی‌تر می‌شویم.

بنجامین فرانکلین در این خصوص نوشت: «آنچه می‌آزارد، آموزش هم می‌دهد.»

نمی‌توانیم آرزو کنیم که رنج و تألّم دیگر در زندگی ما وجود نداشته باشد. کاری که می‌توانیم بکنیم این است که با رنج و تألّم برخورد موثرتری بکنیم.

متأسفانه زندگی همیشه منصفانه نیست.

آرون کودک او در سه سالگی به بیماری مهلک پروجریا مبتلا شد. مبتلایان به این بیماری به سرعت پیر می‌شوند. او به لحاظ جسمانی رنج فراوان برد، خانواده‌اش با تألّمات عاطفی و احساسی روبه‌رو شدند. فرزند کوشنر در ۱۴ سالگی مُرد.

انسانهای موفّق زندگی را به آن شکلی که هست قبول دارند. و خوب می‌دانند که به راحتی و به سرعت به خواسته‌هایشان نمی‌رسند. رسیدن به هر هدفی با مشکلاتی همراه است

وقتی این حقیقت را بپذیریم که زندگی دشوار است، شروع به رشد کردن می‌کنیم.

اشکال بسیاری از مردم، صرفنظر از سن و سال آنها، این است که یا نمی‌فهمند و یا این حقیقت را قبول ندارند که زندگی با کمی سختی روبه‌روست. از این رو به جای اینکه خود را با مشکلات تطبیق دهند، به جنگ با این مشکلات می‌روند. مرتب غرولند و شکایت می‌کنند، هم به خودشان غُر می‌زنند و هم به دیگران. مرتب مشکلات زندگیشان را درشت‌نمایی می‌کنند. طوری حرف می‌زنند که انگار مشکلات آنها منحصربه‌فرد است، احساس می‌کنند که زندگی برای دیگران راحت‌تر است.

زندگی سخت است و همیشه هم اینگونه بوده است، و همیشه هم اینگونه باقی خواهد ماند.

«زندگی رنج به همراه دارد.»

دنیا خود را وقف شاد کردن ما نمی‌کند.

زندگی همیشه به شکلی که ما دوست داریم عمل نمی‌کند.

بخش قابل ملاحظه‌ای از ما هنوز کشف نشده است.