بریده‌هایی از کتاب در ستایش سکوت

وقعیت‌های دیگر زندگی نیز همین‌طورند: برای مطرح‌کردن موضوعی مهم، بهتر است که قبل و بعد از عنوان‌کردنش درنگ کنیم. مغز ما تضاد را ترجیح می‌دهد. هر زمان که سطح صدا عوض می‌شود، مغزمان دقتش بالا می‌رود و هنگامی که سطح صدا ثابت بماند، دقتش کم می‌شود.

«عشقی وجود دارد که کسی به‌خاطر نمی‌آورَد.»

«در خانه‌ام فقط از تغییرات بزرگ لذت می‌بردم. این‌جا دارم یاد می‌گیرم که قدر لذت‌های کوچک را بدانم

شگفتی یکی از قدرتمندترین نیروهایی است که ما با آن متولد می‌شویم.

افق‌های جدید در جایی ورای ناگفته‌ها پدیدار می‌شوند.

Sva marga یعنی دنبال مسیر خودت برو.

مهم‌ترین کتابی که می‌توانید بخوانید همانی است که راجع‌به خودتان است.

دقیق نمی‌دانم چرا، ولی حقیقت این است که هروقت بخواهید اثر هنری برجسته‌ای را بررسی کنید و سعی کنید بفهمید که صاحب‌اثر می‌خواسته چه چیزی را انتقال دهد، سکوتِ عظیمی حاکم می‌شود.

دی‌جی معمولاً پیش‌از اوج آهنگ چند میزان سکوت هم می‌گذارد. این سکوت انتظار می‌آفریند؛ حس اینکه چیزی در شرف وقوع است یا اینکه او ممکن است صدایی با فرکانس بالا پخش کند. چیزی که ضروری است تضاد بین کم و زیاد است. همیشه این کار جواب می‌دهد. مغز شما تمایل به واکنش نشان‌دادن به موسیقی‌ای دارد که در نقطه‌ای مرزی است و می‌تواند نوسان کند: یک‌دفعه فضا ساکت می‌شود، صدایی به‌دنبال لحظه‌ای سکوت می‌آید

آنچه حیاتی است و آنچه منحصربه‌فرد است درونِ شماست.