بریده‌هایی از کتاب به قشنگی طاووس

نَقلِ زندگی نَقلِ سه قاپهْ، اومد، نیومد داره، گاهی اصلاً نمیاد.

آدمای باد تو دماغ همیشه آخر کار دماغ سوخته میشن.

آخ که زندگی عین پیازه، هر برگش‌رو ورق بزنی اشکتو در میاره.

هیهات که عمر ما غارت شد و غارتگر از ما دور شد. ما تو چه خیال و سرنوشت تو چه خیال!

گاهی خاطر خواهی انقده داغه که لباس سیاه تن آدم می‌کنه و این زخم کهنه ناسور گاهی هیچ وقت سرش هم نمیاد. دنیارو رو قواره مردا ساختن. اگه تیمورخان بفهمه میگن واسه مردا عیب نیست ولی امان از زخم زبون و بگیر و ببندش واسه زنا.