بریده‌هایی از کتاب فرشته‌ی تاریخ

«نشسته پشت‌میز شطرنج در سایه‌سار اَمرودبُنان/ راه‌های فرسایش است آنچه که تو دوست می‌داری...»

زبان پیشابابل در این حیات جانوری اما تنها زوزه است بنیامین؛ همین:

این فریب‌کاری همهٔ فاتحان هست: اگر اونها هم به قدرت می‌رسیدن با ما همین کار رو می‌کردن.

اگر تصویر گذشته به‌عنوان یکی از مسائل امروز بازشناخته نشه، می‌ره و برای همیشه ناپدید می‌شه

در هفتمین تز از تزهایی دربارهٔ مفهوم تاریخ نوشته‌م: «هرآن‌کس که از هر نبردی فاتح بیرون آمده است تا به همین لحظه شریک و همگام آن موکب پیروزمندی است که در آن حاکمانِ امروز پا بر سر افتادگان مغلوب می‌نهند.»

بنیامین در ششمین تز از تزهایی دربارهٔ مفهوم تاریخ نوشت: «صورت‌بندی و بیانِ روشنِ گذشته به‌شکل تاریخی، به‌معنای تصدیق آن “همان‌گونه که واقعاً بوده” نیست. معنای آن به‌چنگ‌آوردن خاطره‌ای است که هم‌اینک در لحظهٔ خطر درخشان می‌شود.»