بریده‌هایی از کتاب طلوع فاطمی

نام او در زمين فاطمه است، چرا كه شيعيانش را از آتش رهايی می‌بخشد و دشمنانش از محبت او دور هستند.

ای خديجه، خداوند از نسل او امامانی خلق خواهد كرد كه آخرين آنان قائم آل محمد مهدی است.

پيامبر صلی‌الله‌عليه‌و‌آله با خوشحالی برخاست و به خانه ابوطالب عليه‌السلام آمد و فرمود: «ای عمو، هم اكنون خديجه را برای من خواستگاری كنيد». عده‌ای با تعجب در سكوت و بعضی در اعتراض! اما «صفيه» عمه بزرگوار پيامبر صلی‌الله‌عليه‌و‌آله علاقه خديجه به او را می‌دانست: «برادرانم، برخيزيد كه خديجه به پسر برادرتان رغبتی غير قابل وصف دارد».

و هر چه دارم برای شما ! با نگرانی منتظر بود! پاسخی نشنيد؛ بغض در گلو داشت و اشك در چشم. با التماس گفت: «آقای من، چرا پاسخ نمی‌دهی؟ به خدا قسم، هرگز با دستورات شما مخالفت نخواهم كرد». فرمود: تو ثروتمندی و من توانگر نيستم. مانند تو را به مثل من رغبت نيست! من همسری می‌خواهم كه ثروتش به اندازه دارايی‌ام باشد.

خديجه مادر شد ! مادرِ دختر بهشت مادرِ انسيه حوراء مادرِ سيدة النساء

نه فقط در زمين، بلكه آسمان‌ها را شادی و شور فرا گرفته بود. اين وصلت نور فاطمی دارد! عرش الهی مسرور بود، و ملائكه در سجده.

اضطراب سراسر وجودش را فرا گرفته بود اما گفت: «كنيز شما خديجه»! كاش بی‌درنگ صدای او را می‌شنيد؛ اما پيامبر صلی‌الله‌عليه‌و‌آله از حيا سر به زير، پيشانی‌اش عرق كرد، سكوت نمود، و هيچ نگفت!