بریده‌هایی از کتاب تربیت جنسی نوجوانان؛ کتاب دختران

بیشتر معتادهای جنسی و سوءاستفاده کننده‌های جنسی قربانیان خودشان را از راه‌اینترنت پیدا می‌کنند.

خوشبختی چیست؟ خوشبختی یعنی پیدا کردن کسانی که حضورشان بتواند ترشح هورمون‌های درونی ما را به خوبی تنظیم کند و ما از بودن در کنار آن‌ها لذت ببریم. این اساس زندگی اجتماعی است. تماس با کسانی که آن‌ها را دوست داریم، باعث می‌شود سطح بعضی از هورمون‌ها در بدن ما افزایش پیدا کند.

کتاب‌ها و متون درسی مدارس هم در گسترش و تقویت نقش‌های جنسیتی یک جامعه نقش مهمی را به عهده دارند. در خیلی از کتاب‌ها نقش زن‌ها بیشتر حمایت کننده، وابسته، عاطفی و مادرانه است و حتی تنوع شغلی‌شان هم نسبت به مردها خیلی کمتر است.

وقتی در جامعه صفت‌های مردانه نشان دهندهٔ قدرت و موفقیت باشند، آن وقت مردانگی نوعی برتری به حساب می‌آید؛ آن‌قدر که "نامرد" نوعی بی‌احترامی است و "خودش صد تا مرد" است و "قول مردانه" حتی بین زن‌ها هم تعریف و تحسین به حساب می‌آید و همین مسئله، تضاد دیگری را برای هر دو جنس به وجود می آورد.

دخترها هم در سن نوجوانی نیاز دارند استقلال پیدا کنند و قاطع باشند در حالی که در جامعه به‌این رفتار، رفتار مردانه می‌گویند و این برخلاف الگوی ملایمت، اطاعت و ظرافت زنانه است.

" اعتمادبه‌نفس احساسی است بالاتر از چیزی که می‌دانیم و کاری که انجام می‌دهیم.

در را روی غریبه‌ها باز نکن.

ویژگی‌های آزاردهندگان حسادت، کنترل و دخالت بیش از حد در کارهای طرف مقابل، شکستن تعهدات و مخفی کردن کارهای خود از طرف مقابل، بی‌محبتی و بی‌احترامی، تغییر روحیهٔ فرد به‌طور ناگهانی، توقعات خیلی زیاد و مجبور کردن فرد به انجام آن‌ها، حساسیت بیش از حد به خصوص نسبت به انتقاد، بی‌رحمی با کودکان و حیوانات، از جمله خصوصیاتی هستند که وجود تعدادی از آن‌ها در فرد پیش‌بینی می‌کند که امکان دارد او آزار دهنده باشد.

هورمون دیگری که شاید کمی عجیب باشد، "آنتی دیورتیک" است که در حالت عادی  روی فعالیت‌های کلیه اثر دارد ولی در دوران عشق باعث به وجودآمدن حس ایثار در فرد می‌شود.

در حقیقت وقتی در سن ۱۶ تا ۱۸ سالگی ظاهراً تن به عشق می‌دهی، در اصل می‌خواهی با ازدواجت به آزادی خاصی برسی که یکی از نیازهای مهم دوران نوجوانی به حساب می‌آید. در این سن اگر دخترباشی، برای اینکه آزادی خودت را ثابت کنی با هر کاری که تا به حال به اجبارآن را انجام داده‌ای مخالفت می‌کنی و اگر شرایط این آزادی را به تو ندهد، یکی از راه‌هایی که برای فرار انتخاب می‌کنی، ازدواج است.

برای اینکه بتوانیم چیزهایی را که می‌دانیم به تو آموزش بدهیم، باید نیازهایت را جدی بگیریم و آگاهی‌های لازم را به تو بدهیم. این کار درست مثل غذا دادن به فرد گرسنه‌ای است که به او باید به اندازه غذا داد، آن هم غذایی مقوی... این آموزش شناختی به تو می‌دهد تا بتوانی در تصمیم‌گیری‌های زندگی‌ات درست عمل کنی. در حقیقت آموزش یعنی: من به‌این حق تو که باید همه چیز را بدانی، احترام می‌گذارم. تربیت و آموزش در سه حوزهٔ مختلف صورت می‌گیرد: تربیت جسمانی تربیت انسانی تربیت معنوی

نکتهٔ مهم این است که هیچ کاری از طرف زن نمی‌تواند بهانه‌ای برای تجاوز باشد، مثلاً بعضی‌ها فکر می‌کنند بر اثر نوع رفتار و گفتار خودشان مرد تحریک شده و به آن‌ها تجاوز کرده است. بعضی مردها هم فکر می‌کنند که چون زن با انجام عملی باعث تحریک او شده، تقصیر با زن است و خودشان را بی‌گناه می‌دانند. اما هردوی این فکرها اساساً غلط هستند و هیچ عملی از طرف زن مجوزی برای بروز تجاوز یا آزار جنسی نیست. شاید طرز لباس پوشیدن یا بعضی ازحرکات از طرف یک فرد که معمولاً هم زن است، از نظر اخلاقی یا قانونی مخالف عرف و فرهنگ باشد، ولی اشتباه یا خلاف یک نفر، مسئلهٔ دیگری است که باید به‌طور جداگانه بررسی شود ولی از آنجایی که هر کس مسئول رفتار خودش است، صرف‌نظر از اینکه آن فرد چگونه رفتار می‌کند، هیچ کس نمی‌تواند به او آزار برساند.

نکتهٔ مهم این است که هیچ کاری از طرف زن نمی‌تواند بهانه‌ای برای تجاوز باشد، مثلاً بعضی‌ها فکر می‌کنند بر اثر نوع رفتار و گفتار خودشان مرد تحریک شده و به آن‌ها تجاوز کرده است. بعضی مردها هم فکر می‌کنند که چون زن با انجام عملی باعث تحریک او شده، تقصیر با زن است و خودشان را بی‌گناه می‌دانند. اما هردوی این فکرها اساساً غلط هستند و هیچ عملی از طرف زن مجوزی برای بروز تجاوز یا آزار جنسی نیست. شاید طرز لباس پوشیدن یا بعضی ازحرکات از طرف یک فرد که معمولاً هم زن است، از نظر اخلاقی یا قانونی مخالف عرف و فرهنگ باشد، ولی اشتباه یا خلاف یک نفر، مسئلهٔ دیگری است که باید به‌طور جداگانه بررسی شود ولی از آنجایی که هر کس مسئول رفتار خودش است، صرف‌نظر از اینکه آن فرد چگونه رفتار می‌کند، هیچ کس نمی‌تواند به او آزار برساند.

اگر ما قبول کنیم که هویت و نقش جنسی، ژنتیکی هستند، اولاً دیگر هیچ تفاوتی نباید بین رفتارهای زن‌ها و مردهای دنیا وجود داشته باشد، چون ژنتیک نوع رفتار را مشخص می‌کند و ثانیاً دیگر تربیت هم زیاد مفهومی ندارد، چون تأثیر زیادی نخواهد داشت. اگر هم قبول کنیم که‌این صفت‌ها اکتسابی هستند، آن وقت باید تفاوت‌هایی را که ژنتیک برای زن ومرد به ارمغان می‌آورد ندیده بگیریم.

در حقیقت وقتی در سن ۱۶ تا ۱۸ سالگی ظاهراً تن به عشق می‌دهی، در اصل می‌خواهی با ازدواجت به آزادی خاصی برسی که یکی از نیازهای مهم دوران نوجوانی به حساب می‌آید. در این سن اگر دخترباشی، برای اینکه آزادی خودت را ثابت کنی با هر کاری که تا به حال به اجبارآن را انجام داده‌ای مخالفت می‌کنی و اگر شرایط این آزادی را به تو ندهد، یکی از راه‌هایی که برای فرار انتخاب می‌کنی، ازدواج است.