بریده‌هایی از کتاب طراحی مسیر زندگی

خدمت کن تا پاداش بگیری)

مغز ما برای صرفه‌جویی در انرژی و داشتن فرصت برای پرداختن به کارهای مهم، از روش ایجاد عادت استفاده می‌کند. یعنی هر کاری را که تکرار شود را تبدیل به عادت می‌کند و آن را تبدیل به «خلبان خودکار» می‌کند.

اگر قرار است از چیزی لذت ببرید، آن مسیری است که دارید برای رسیدن به آن طی می‌کنید.

موتور محرک مغز ما اشتیاق رسیدن به چیزی است، نه خود آن چیز.

خوشبختی احساس لذت از تک تک همین لحظه‌ها است. اگر ما مدام خوشحال بودن را به یک آینده موکول کنیم هیچگاه به آن نمی‌رسیم.

وقتی در حال رسیدن به مقصدمان هم هستیم، چیزهایی به دست می‌آوریم. وقتی به دنبال رسیدن به درآمد مثلا سالیانه ۱۰۰ میلیون تومان هستید و از نقطه سالی ۱۰ میلیون تومان آغاز کرده‌اید، ممکن است اکنون به درآمد ۳۰ میلیون تومان رسیده باشید. پس از همین نقطه‌ای که اکنون به آن رسیده‌اید سپاسگزار و شادمان باشید و از این دستاورد آنقدر انرژی و انگیزه بگیرید که بتوانید به سوی هدف بعدی حرکت کنید. جمله مشهوری هست که می‌گوید «رفتن رسیدن است، مقصد بهانه‌ایست.» و به زبانی دیگر «موفقیت یک هدف نیست، یک مسیر است.» شما نمی‌توانید در زمان طی مسیر که همان روزهای زندگی است، خوشحال نباشید و از داشته‌هایتان لذت نبرید. خوشبختی چیزی در دوردست که باید برای رسیدن به آن تقلا کنید نیست.

این کتاب پیشنهاد می‌کند که یک روش ترکیبی بلندمدت و کوتاه مدت را در زندگی در پیش بگیرید. یعنی چه؟ یعنی برای بلندمدت زندگی خود، یک دورنما، البته با جزئیات کافی و روشن داشته باشید و برای کوتاه مدت خود، برنامه‌های ریز و عملیاتی.

هر که خود را چنانکه بود شناخت تا ابد سر به زندگی افراخت

بلکه یک بسته از رشته و دانشگاه را به عنوان «موفقیت» متصور است. هر کس وارد این سبد بشود خوشبخت و موفق است و هر کس نشود شکست خورده است.

کار بخشی از زندگی است که هم در تامین رفاه و هم احساس خوشبختی نقش دارد. کاری مناسب است که علاوه بر تامین مالی، با شخصیت، علاقه و استعدادهای شما هماهنگ باشد. اگر شغلی با این ویژگی‌ها را نداشته باشید، در آن موفق نمی‌شوید و پیشرفت نمی‌کنید.

دنیای امروز نیازمند انسان‌های برجسته در کارشان است و شما زمانی در کارتان برجسته می‌شوید که عاشقش باشید و نمی‌توانید عاشق کارتان باشید وقتی به آن گرایش و علاقه درونی و ژرف نداشته باشید.

من کارم را دوست دارم، مسئولیت‌های بیشتر می‌پذیرم و با توسعه مهارت‌هایم، تبدیل به فردی اثرگذار در این شرکت می‌شوم.

عادت‌هایی در خودتان ایجاد کنید که تصویرکننده شما در حالت ایده‌آلتان هستند. دوست دارید چه شخصیتی داشته باشید؟ ورزشکار، متفکر، نویسنده، کارآفرین، محبوب، هنرمند؟ عادت‌هایتان باید در چارچوب آن شخصیت قرار بگیرند.

آدم‌ها با کارهایی که به طور پیوسته انجام می‌دهند شناخته می‌شوند. ما آن کسی هستیم که به طور پیوسته و همیشگی انجامش می‌دهیم

«ما آن چیزی هستیم که به طور پیوسته انجام می‌دهیم.»

پس همین حالا باید برای زندگی خود تصمیم بگیرید و اولویت‌هایتان را انتخاب کنید. وگرنه دیگران این کار را برای شما می‌کنند. آن وقت شما تنها اجراکننده تصمیم‌ها و خواست‌های افراد دیگر هستید. پس از همین امروز برای گام‌های بعدی خود تصمیم بگیرید.

علاقه به رفاه ما را به سوی خود می‌کشد نه خود رفاه. جلوی نمایشگاه خودرو ایستادن و تماشای خودروها، لذتی هر روزه است. اما به محضی که پشت فرمان نشستید و یک روز رانندگی کردید، آن ماشین برایتان عادی می‌شود. پس اگر قرار است از چیزی لذت ببرید، آن مسیری است که دارید برای رسیدن به آن طی می‌کنید.

زندگی یک مسیر است. از نقطه‌ای که آغاز می‌شود تا زمانی که به پایان می‌رسد. زندگی راهی بی‌پایان است که قرار نیست به هیچ جای آرمانی خاصی برسد. شما در این جاده راه می‌روید، می‌خندید، می‌ترسید، اندوهگین می‌شوید، شادمان می‌شوید، با کسانی همسفر می‌شوید، برخی از همسفرانتان را از دست می‌دهید و در آخر هم در همین مسیر به پایان زندگی می‌رسید.

آغاز کار و تلاش باید از همین حالا باشد، نه یک زمان دیگر. لازم نیست شتاب‌زده عمل کنید. لازم هم نیست برنامه‌ریزی و فکر نکنید. خود صبر و تامل و مطالعه کردن بخشی از کار است. اما موکول کردن آغاز هر کاری به شنبه، اول سال جدید و غیره، و هیچ کاری نکردن، به روشنی منجر به شکست می‌شود. پس از همین حالا هر کاری را که لازم است انجام بدهید نه بعدا. آینده هیچ امتیازی نسبت به اکنون ندارد.

هدف داشته باشید و آنها را بنویسید. اما بدانید که این فرایند است که زندگی شما را می‌سازد. هدفی در پیش رو داشته باشید، فرایندی بهینه و پیوسته طراحی کنید و از دستاوردهایتان سپاسگزار باشید. بخشی از طراحی مسیر زندگی شما، ایجاد عادت‌های خوب و رفع عادت‌های بد است. پس درباره آنها حساس و دقیق باشید.