بریده‌هایی از کتاب مایکل وی (جلد ششم)

نکته این است که نمی‌توانی بدون این‌که خودت اذیت شوی، دوستت را اذیت کنی.

تایلور گفت: «من هم این‌جام.» تارا به قُلش خیره شد. «تو این‌جا چی‌کار می‌کنی؟» «اومدم نجاتت بدم.» «ولی... من دشمنتم.» «تو خواهرمی. بذار کمکت کنم.» تارا ناباورانه خواهر دوقلویش را تماشا کرد و بعد در آغوش تایلور افتاد و گریست.

برایم سؤال بود این‌که از قبیله‌ات تبعید شوی و در میان دشمنان سابقت به دنبال پناهگاه باشی، چه حسی دارد.

«باید چی‌کار کنم مامان؟» گفت: «کمی ایمان داشته باش.» «ایمان به چی؟» «به عشق.» «همین الان گفتی دوست داشتن معنی نداره.» «نه، نه همیشه. ولی عشق همیشه یه راهی برای برگشت به خود داره.

«یه بار چیزی راجع به عشق خوندم؛ این‌که عشق واقعی از این مدل‌ها نیست که بگی نمی‌تونم بدون تو زندگی کنم، عزیز دلم. عشق واقعی اینه که به یه نفر بیشتر از خودت اهمیت بدی

همهٔ چیزها برای بهتر شدن تغییر نمی‌کنند.

نمی‌توانم بگویم از غیبتش شاد یا غمگین بودم؛ دیدن و ندیدنش هر دو دردناک بود. قلب‌ها یک چنین ارگان‌های عجیبی هستند.

«چون ارباب تاریکی سرانجام به شایر می‌رسه.»

راست می‌گی. زندگی، سنگینه.»

تمام آن‌هایی که پرسه می‌زنند گم نشده‌اند

«کی گفته عشق باید منطقی باشه؟»

«دروغ می‌تونه تو مغزت بمونه، حتی وقتی می‌دونی دروغه. برای همین هم هرگز نباید از به چالش کشیدن باورهات دست برداری.»

مایکل وی در مزرعهٔ کریسمس زندگی به من آموخته هیچ‌چیزی در این دنیا ثابت نمی‌ماند. هیچ‌چیزی. نه من و نه حتی شما. هرچه زودتر این را بپذیرید، زودتر می‌توانید بفهمید چه‌طور زندگی‌تان را سپری کنید. این‌طوری شاید حتی از آن لذت هم ببرید.

هیچ‌چیزی مانند افسردگی انرژی آدم را تخلیه نمی‌کند. البته افسردگی و رزیت. ولی حداقل رزیت را می‌شد خاموش کرد.

تو حق انتخاب داشتی. همه حق انتخاب دارن. تو راه بزدلانه رو انتخاب کردی. اگه نمی‌تونستی تحملش کنی، باید به جای این‌که تفنگ رو به سمت ما بگیری، اون رو روی شقیقه‌ت می‌ذاشتی.

همیشه احساس می‌کردم با همهٔ آدم‌ها فرق دارم و از این می‌ترسیدم که اگه حقیقت رو بفهمن چه فکری درباره‌م می‌کنن. تازگی‌ها بود که فهمیدم تقریباً همه همچین حسی دارن. لازم نیست جهش‌یافتهٔ الکتریکی باشی که حس کنی با بقیه فرق داری.

یادم می‌آید چیزی در انجیل نوشته شده: «این همان مردی است که زمین را به لرزش انداخته بود، که سلطنت‌ها را جابه‌جا کرده بود؟»

تمام آن‌هایی که پرسه می‌زنند گم نشده‌اند

هتچ چند لحظه‌ای به او نگاه کرد و بعد خندید. «اخراجت نمی‌کنم. اگه اخراجت کنم این‌جا شورش می‌شه. خیلی این اطراف محبوبی، عملاً یه قدیسی. از

اگه هر چیزی بهشون نزدیک بشه، کشتی زیر آب فرومی‌ره. منظورم هر چیزیه. یه بار به‌خاطر یه دسته باراکودا زیرآب رفتن.