بریده‌هایی از کتاب مایکل وی (جلد پنجم)

اوضاع همیشه یه‌جوری درست می‌شه.»

«کاری که ما داریم می‌کنیم، ایجاد برتری رقابتی ناعادلانه‌ست. بذار طوری توضیح بدم که یه بچهٔ پنج ساله هم متوجه بشه. ما دوتا شرکت نانوایی داریم، نانوایی الف و نانوایی ب. اون‌ها هر دو نان می‌پزن. هر دو مخارج اولیهٔ مشابهی دارن: مواد، کارگر و هزینهٔ برق. درنتیجه هزینهٔ تولید نانِ هر دوشون تقریباً یکسانه. ولی بیا فرض کنیم نانوایی الف سیستم پاد نووا نصب کنه. هزینهٔ برق اون‌ها هشتاد و هفت درصد کمتر از نانوایی ب می‌شه. الان اون‌ها می‌تونن نان رو با هزینهٔ کمتر و بهرهٔ بیشتر تولید کنن. نانوایی ب تو دردسر افتاده. به‌منظور رقابت با نانوایی الف، هیچ چاره‌ای ندارن به‌جز این‌که بیان سراغ ما. موفقیت ما، منبعی برای موفقیت‌های بیشتر ماست. و این توپ اون‌قدر روی کوه قِل می‌خوره تا این‌که کل دنیا رو طی کنه.

توکو آتو تائو پولِگا کی تِ پوله مای لوگا، کولی تونو کی او موئا مِ کو ایا اِ تائوتای. «پوله تاسی مو ایا» کی تِ سِ گاتا مای، کو تِنا مانا کو تو مالوسی تِنا. دریاسالار ارجمند، لطفاً اجازه بدین به زبان شما ترجمه کنم. بگذارید ما زین‌پس جانمان را به‌دست پادشاهی که به درگاهش دعا می‌کنیم بسپاریم، با چشمانی که به او دوخته شده او مسیر را به ما نشان خواهد داد، باشد که ما در کنار او با افتخار حکمرانی کنیم تا ابد آوازمان باش، زیرا که قدرت‌های مطلق او ساحل به ساحل نیروی ماست.

امید فقط روبه‌رو شدن با حقیقت را سخت‌تر می‌کرد.

چیزی در وجود ما انسان‌هاست که ما را به جایی که زمانی در آن جنگیده‌ایم می‌کشاند.

«شاید فرار کرده باشه. شاید قبل از حمله محل رو ترک کرده باشه.» نفس عمیقی کشیدم و سرم را پایین انداختم. از امید داشتن می‌ترسیدم. امید فقط روبه‌رو شدن با حقیقت را سخت‌تر می‌کرد.

نیاز نبود بخوابد تا کابوس ببیند، او داشت در کابوس زندگی می‌کرد.

برایم عجیب بود که جک قادر است به این راحتی حرکت کند. او هنوز به‌خاطر کتکی که از الجن خورده بود، یازده دندهٔ شکسته داشت. ولی حتی یک بار هم شکایت نکرده بود. جک سرسخت‌ترین آدمی بود که در عمرم دیده بودم.

«این تقصیر منه. من تنها کسی‌م که باید سرزنش بشه.» کوئنتین ناباورانه به او خیره شد. بخش ضعیف و وحشت‌زده‌ای در درونش بود که امیدوار بود ولچ به او خیانت کند، انگار این کار مسیرش را آسان‌تر می‌کرد، هر چه‌قدر هم که این مسیر نادرست باشد. ولی او در اعماق وجودش، در بخشی از قلبش که مدت‌ها مخفی نگه داشته بود، دلش می‌خواست دوست و معلمش، حقیقی باشد. ولچ حقیقی بود. حالا فشار این وضعیت باز هم بر شانه‌های کوئنتین قرار گرفته بود.

«خونه جاییه که کسی نخواد تو رو بکشه.»

ابنای بشر در صلح ابدی تنها زوال خواهد یافت. ـ آدولف هیتلر

چیزهای خوب همیشه تو سختی به‌دست می‌آن.»

من درک نمی‌کنم. منظورم اینه که، قدرت اصلاً چی هست؟ مثلاً بگیم اون یهویی پادشاه دنیا شد. اون با این قدرت چی‌کار می‌خواد بکنه که الان نمی‌تونه بکنه؟ آیا غذاهایی که می‌خوره خوشمزه‌تر می‌شن؟ هوا براش بهتر می‌شه؟ عشق بهش حس بهتری می‌ده؟ طرز فکرش رو درک نمی‌کنم.»

«زندگی بازی شطرنجه. مهره‌ها همیشه در حرکتن. اگه سه‌تا پنج حرکتِ آینده رو پیش‌بینی نکنی، به کسی که پیش‌بینی کرده می‌بازی.»

کوئنتین سرفه کرد و خون از دهانش بیرون پاشید. او با لحنی تلخ گفت: «چه‌طور ممکنه بدتر باشه؟» «دیگه تا الان باید فهمیده باشی. اوضاع همیشه می‌تونه بدتر بشه.»

پادشاه‌ها هیچ‌وقت در امان نیستن. همیشه یه نفر هست که بخواد تاج‌وتخت رو ازشون بگیره

«زندگی بازی شطرنجه. مهره‌ها همیشه در حرکتن. اگه سه‌تا پنج حرکتِ آینده رو پیش‌بینی نکنی، به کسی که پیش‌بینی کرده می‌بازی.»

«زندگی بازی شطرنجه. مهره‌ها همیشه در حرکتن. اگه سه‌تا پنج حرکتِ آینده رو پیش‌بینی نکنی، به کسی که پیش‌بینی کرده می‌بازی.»

«تو بعضی وقت‌ها بدجنس می‌شی.» خندید و جواب داد: «همه همین‌طورن. فقط بعضی‌ها این خصلتشون رو بهتر از بقیه مخفی می‌کنن.»

گفتم: «ماه، شاهدِ زمینه.»