بریده‌هایی از کتاب انور خوجه

. در غالب کتاب‌هایی که در باره تاریخ جنگ جهانی دوم نوشته و چاپ شده است، اسناد کاملا روشنی در باره نقش مهم بریتانیایی‌ها در تأمین تسلیحاتی و اطلاعاتی نیروهای پارتیزانی در منطقه بالکان وجود دارد. اما انور خوجه در کتاب خاطراتش همه این واقعیت‌ها را کتمان کرده است.

خط تروریستی عمدتآ مورد تأکید دوشان ] ماگوشا [، میلادین] پوپوویچ [و لیری] گگا[بود. من در این مورد صرفآ دنباله‌روی میلادین بودم. موقعی که کسی از جبهه می‌آمد و به ما می‌گفت که فلان فرد به نحو نامناسبی عمل کرده است، تصمیم می‌گرفتیم که آن فرد باید اعدام شود. ما در باره این موضوع هیچ خط روشنی نداشتیم. (۱۴)

همه مخالفان سیاسی ما، حتا آن‌هایی که خائن یا تبهکار نبودند، «دشمنان خلق» تلقی شدند و ما سعی کردیم آن‌ها را از روی زمین پاک کنیم ]...[به دنبال ورود نیروهای ما به تیرانا، شصت نفر را اعدام کردیم؛ در این‌جا فهرست اسامی آن‌ها آورده شده است. من این آدم‌ها را می‌شناختم و باید بگویم که هیچ‌کدام آن‌ها سزاوار مرگ نبودند. مطمئنیم که اعدام‌های دیگری هم صورت گرفته است. تعداد این اعدام‌ها باید بالای صد نفر باشد. ما اعتقاد داشتیم که حذف این دشمنان به تحکیم پیروزی ما کمک می‌کند.

فکرش را بکنید، خوجه آن‌قدر مصمم بود که حتا شوهرخواهرش را هم کشت!

کمال آتاتورک، بنیانگذار ترکیه، یک سال قبل از مرگش به مجله‌ای آمریکایی گفته بود: «غرب هرگز کمونیسم را درک نخواد کرد.»

عزم محکم آن‌ها برای نبرد با نیروی اشغالگر خارجی موجب شد تا آمریکایی‌ها و بریتانیایی‌ها حمایت خود را شامل حال آن‌ها بکنند.

در آن زمان حزب کمونیست آلبانی هنوز هیچ رهبر رسمی‌ای نداشت و کسی که همه تصمیم‌ها را از جانب رهبری حزب می‌گرفت شخص میلادین پوپوویچ یوگوسلاو بود.

از اجلاس هجدهم مارس ۱۹۴۳ «دفتر سیاسی» ] پولیت بورو [جدیدی بیرون آمد که این افراد را شامل می‌شد: انور خوجه، کوچی دزودزه، ناکو اسپیرو، لیری گگا، یمر دیشنیتسا، رمضان چیتاکو، گیین مارکو و کریستو تملکو. چهل سال بعد، فقط انور خوجه هنوز عضو دفتر سیاسی بود؛ کوچی دزودزه و لیری گگا توسط جوخه تیربارانکرده بود؛ گیین مارکو و کریستو تملکو در زندان در حال پوسیدن بودند، یمر دیشنیتسا و رمضان چیتاکو هم مدت‌ها قبل از حزب اخراج شده بودند.

در هجدهم مارس ۱۹۴۳ هیچ‌کسی باقی نمانده بود که بتواند جلوی به قدرت رسیدن انور خوجه در حزب کمونیست آلبانییوگوسلاو، که همچنان صاحب‌اختیار حزب کمونیست آلبانی بود، منصب رهبری حزب را مالِ خود کرده بود.

انور خوجه در جلسه پلنوم حزب که در نوامبر ۱۹۴۴ در شهر برات برگزار شد، مستقیمآ به حذف اعضای حزب متهم شد.