بریده‌هایی از کتاب جدال با سرنوشت

تا آن‌جا که من دیده‌ام، کسانی که دنیا به کامشان است، همانند کسانی که برای رسیدن به دنیا تلاش می‌کنند، مسئله دارند.

_عشق قادر است که رفتار ما را عوض کند و قدرتی دارد که می‌تواند بر تمام بدی‌ها و بی‌تفاوتی‌ها غلبه کند. عشق معجزه می‌کند، به طوری که انسان متکبر و خودخواه را به انسانی متواضع و نرم‌خو و بخشنده تغییر می‌دهد. عشق آدمی را به خیال می‌برد، به طوری که نگرانی‌های ما را کاهش می‌دهد و تمام مشکلات را آسان جلوه می‌دهد. عشق ما را به مانند پرنده‌ایی در آسمان رها می‌کند و به روزهای خوب آینده امیدوار کرده و قدرت مبارزه را در انسان افزایش می‌دهد.

_ رحم کنم؟! خیر، فراموشی برای من بهتر از رحم است. فراموشی را برای خود به هر نحوی که باشد، فراهم می‌کنم. دیوانگی را برای این دوست دارم که فراموشی می‌آورد. مرگ را نیز همین‌طور؛ اما هیچ یک از آن‌ها هنوز نیامده، پس باید خودم را به این کارها سرگرم کنم.

تقدیر همان که کسی توان مقابله با آن‌را ندارد و همه را متحیر می‌سازد، قانون خاص خودش را دارد. هیچ کس یارای مقابله با آن‌را ندارد، بلکه همه را اسیر خود خواهد کرد.

تقدیر جای خود را با خواستهٔ ما آدم‌ها عوض نمی‌کند و سری دارد که برای ما رو نمی‌کند، چون نقش و اراده‌اش مافوق ارادهٔ بشری است.

تا آن‌جا که من دیده‌ام، کسانی که دنیا به کامشان است، همانند کسانی که برای رسیدن به دنیا تلاش می‌کنند، مسئله دارند.

_آری زندگی این‌گونه است، همهٔ آن‌چه را دوست داری، نمی‌توانی به دست آوری و هر چیزی که از آن نفرت داری را نمی‌توانی از خود دور کنی.