بریده‌هایی از کتاب کتابخانه‌ی ارواح

همانجا بود که با شنیدن صدای دست‌زدنی آهسته، فهمیدم کسی در تمام این مدت تماشایم می‌کرده است.

من بچه نبودم. من واقعاً نوجوان محسوب می‌شدم، این با بچه‌بودن خیلی فرق داشت.

دلم می‌خواست او را بزنم؛ دلم می‌خواست آن‌قدر محکم با مشت به صورتش بزنم که خودش را فراموش کند، دلم می‌خواست همان لحظه از آنجا بروم.

فقط دلم می‌خواست به هتل برگردم، خودم را روی تخت بیاندازم و صد سالی بخوابم.