بریده‌هایی از کتاب ربایی

نه نام کسی ورد زبانش باشد نه هیچ‌کسی دل‌نگرانش باشد بیچاره قطاری که تمامِ عمرش دلتنگ‌تر از مسافرانش باشد

حرف از دلِ تنگ و بی‌قرارم بزنم یا از غم و درد و انتظارم بزنم؟ دلتنگ تو دلتنگ تو دلتنگ تواَم من با تو چه‌قدر حرف دارم بزنم

بالای سرم نشسته و ماه من است همصحبت گاه‌گاه دلخواه من است بازار، پیاده‌رو، خیابان، خانه دلتنگیِ تو همیشه همراه من است

دل‌بستهٔ آهنگ خودش هم نشده سازی که هماهنگ خودش هم نشده بیچاره کسی که بی‌خبر از عشق است حتا دل او تنگ خودش هم نشده

تو آرزوی محال من باش رفیق من مال تواَم تو مال من باش رفیق دلتنگ تو دلتنگ تو دلتنگ تواَم لطفاً نگران حال من باش رفیق

آه از دل بی‌عاطفهٔ سنگیِ تو سازی نزدم جز به هماهنگی تو سلول‌به‌سلولِ وجودم غم توست تنگ دل من نشسته دلتنگیِ تو

این چند هزارمین شبِ بیداری‌ست؟ ای عشق! فقط حساب دستت باشد...