بریده‌هایی از کتاب رباعیات زنجیره‌ای

باید بخوری، اگرکه خوردی بُردی البته نبایست بگویی خوردی

دوره دوره کوچولوهاست. همه‌چیز، کوچولویش خریدار دارد. اصلاً کوچولو مُد است. کسی که کتاب کوچولو می‌خرد، لابد حوصله درست و حسابی ندارد. چه برسد به خواندن مقدمه مفصل بر کتاب کوچولو.

می‌گفت بیا که رانت‌خواری نکنیم بر گُرده خلق خرسواری نکنیم آقای مدیر با غضب داد کشید: یکباره بگو که هیچ کاری نکنیم

تایسون‌های‌وطنی آقا پسری که چارتا خواهر داشت از غول چراغ هیکلی بهتر داشت از ورزش بوکس، آمد و، در را بست آرام نشست و زیر ابرو برداشت

مشغول معاش عالی و کسب شدند دارای هزار گونه برچسب شدند با دوز و کلک، خران همدوره ما رفتند و برای خودشان اسب شدند

نکویی در نکویی آفریدند مثالِ خوبرویی آفریدند سبیلی را به سَروی نصب کردند ابوالفضل زرویی آفریدند

ای دوست، بیا که عشق و حالی بکنیم شامی بخوریم و قیل و قالی بکنیم

اوضاع نماد بی‌در و پیکری است انگار تمام کارها سرسری است قدری که ظریف می‌شوم، می‌گویم اصلاً نکند که جنگ‌ها زرگری است

۸: عارف قزوینی قومی پی دلبران زیبا و جوان قومی همه دل در گرو پیرتران ناگاه یکی عارف قزوینی گفت کای بی‌خبران، راه نه این است و نه آن

خورشیده مده به شام تارم، گمشو لبخند مزن به حال زارم، گمشو ای عقل عزیز، ای نصیحت پیشه من حوصله تو را ندارم، گمشو