بریده‌هایی از کتاب خورشید حتماً می‌تابد

باخبر شدن از لحظه‌ای که در آن زندگی‌تان برای همیشه تغییر خواهد کرد، غیرممکن است. شاید نزدیک‌شدنش را احساس کنید ولی باور کنید که نمی‌شود از رسیدنش باخبر شد.

کاری که تو تاریکی انجام شده باشه حتماً یه روز توی روشنایی برملا می‌شه.»

هیچ نوزادی، قاتل متولد نمی‌شود. هیچ کودکی رؤیای بودن در بند اعدامی‌ها را در سر نمی‌پروراند. همهٔ قاتلین بند اعدامی‌ها یاد گرفته‌اند که قاتل باشند -از پدر و مادرهایشان، از یک سیستم، از وحشی‌گری انسان بی‌رحم دیگری- اما هیچ‌کس قاتل به این دنیا نیامده است. دوستم هنری به دنیا نیامده بود که نفرت بورزد. نفرت‌ورزیدن را یادش داده بودند، یادش داده بودند آن‌قدر نفرت بورزد که کشتن برایش توجیه‌پذیر باشد

میزان تمدن یک جامعه را می‌توان از تعداد زندانیانش فهمید.

میزان تمدن یک جامعه را می‌توان از تعداد زندانیانش فهمید. فئودور داستایفسکی

فکر می‌کنم این چیزی بود که همه می‌خواستیم. اینکه بدانیم برای کسی مهم هستیم

به کشورش خدمت کرده بود اما حالا همان کشور صلاح دانسته بود که او بمیرد.

باخبر شدن از لحظه‌ای که در آن زندگی‌تان برای همیشه تغییر خواهد کرد، غیرممکن است. شاید نزدیک‌شدنش را احساس کنید ولی باور کنید که نمی‌شود از رسیدنش باخبر شد.

«منم فکر می‌کنم آدما هیچ‌وقت نباید به بی‌عدالتی عادت کنن.»

من می‌خواستم انسانیتم را حفظ کنم. هر اتفاقی هم که می‌افتاد نمی‌گذاشتم آن را از من بگیرند.

حقم نبود با صندلی الکتریکی بمیرم. حق هیچ‌کس نبود. هیچ‌کس نباید این‌طوری می‌مرد.

هیچ‌کس نمی‌تواند واقعاً معنای آزادی را بفهمد مگر اینکه آن را از دست بدهد. مثل این بود که هر روز، تمام روز، تو را در لباس مخصوص دیوانگان بپیچند. نمی‌توانی انتخاب کنی چطور زندگی کنی. وای، چه چیزها که حاضر بودم بدهم تا فقط انتخابی داشته باشم، هر انتخابی. انتخاب می‌کردم به جای خوابیدن، قدم بزنم. انتخاب می‌کردم برای شام مرغ بخورم. سوار ماشینی می‌شدم و هر جا که من را می‌برد می‌رفتم

نور حقیقت چنان با قدرت می‌تابید که نمی‌توانستند انکارش کنند.

خورشید هیچ‌وقت دست از تابیدن نمی‌کشه. شاید نبینیمش اما می‌دونم که اون بیرون توی آسمونه

این بار، از سنگین‌ترین کوهستان‌ها هم سنگین‌تر بود و او این بار را روی قلبش احساس می‌کرد.

حتماً دلیلی داشته است که در عصر برده‌داری، اربابان دوست نداشتند برده‌هایشان خواندن و نوشتن یاد بگیرند.

تو در برابر رفتارت با دیگران مسئولی. متوجه شدی؟ برام مهم نیست بقیه در موردت چی می‌گن، تو قرار نیست خودت رو تا سطح اونا پایین بیاری. همیشه با دیگران بهتر از خودشون برخورد کن.

ممکنه گاهی بتونن شکستت بدن، اما این به این معنی نیست که می‌تونن خردت کنن.

وقتی همهٔ دنیا شما را بد می‌دانند، سخت است به خوبی خود باور داشته باشید؛

تمام روز و تمام شب، زندانیان کلمات همدردی‌شان را فریاد می‌کشیدند. داغی که قسمت شود، کمتر هم می‌شود