بریده‌هایی از کتاب شاید نیاز داری با یک نفر حرف بزنی

یک تناقض جالب در فرایند درمان: درمانگرها برای اینکه کارشان را انجام دهند سعی می‌کنند بیماران را همان‌گونه که واقعاً هستند ببینند که به معنای توجه به آسیب‌پذیری‌ها و الگوهای تثبیت‌شده و چالش‌هایشان است. بیمارها البته می‌خواهند بهشان کمک شود، اما این را هم می‌خواهند که دوست داشته شوند و تحسین شوند. به بیان دیگر می‌خواهند نقاط ضعف و الگوهای تثبیت‌شده و چالش‌های خود را پنهان کنند.

بدون فقدان نمی‌توانیم تغییر داشته باشیم، به این خاطر است که مردم اغلب می‌گویند خواهان تغییرند، اما دقیقاً همان‌طور باقی می‌مانند

گاهی می‌گویم «اگر ملکه بیضه داشت، شاه می‌شد.» اگر در زندگی خود با وسواس پیش بروید، اگر نفهمید که «کمال‌گرایی دشمن دست‌یافتن به چیزهای خوب است» ممکن است خود را از شادی محروم کنید. در ابتدا بیماران به‌خاطر بی‌پرده بودنم جا می‌خورند، اما در نهایت این بی‌تعارفی آنها را از ماه‌ها مشاوره نجات می‌دهد.