بریده‌هایی از کتاب رهبر انگیزه‌بخش

زیگ زیگلار داستان پسر بچه‌ای را تعریف می‌کرد که دوست نداشت مسواک بزند. مادرش با گفتن این جمله مشکل را حل کرد: «فقط اون دندونی رو مسواک بزن که دوس داری تو دهنت بمونه.» تمام شد رفت.

می‌توان گفت انگیزه دادن یعنی کمک کردن.

نباید افراد زیرمجموعه‌مان را تهدید کنیم.

. هر کسب‌وکاری مشکلات خودش را دارد.

گاهی که خیلی در دنیای خودمان غرق می‌شویم، جلوتر از نوک دماغ‌مان را نمی‌توانیم ببینیم.

یک مَثَل قدیمی می‌گوید «اگر با چهار تا آدم ورشکسته بگردی، مطمئن باش نفر بعدی خودت هستی».

یادتان باشد، یکی از وظایف ما رهبرها ایجاد انگیزه است.

وقتی آدم رؤیا داشته باشد، هیچ چیز جلویش را نمی‌گیرد.

مطلب دربارهٔ کسانی که از هیچ به همه چیز رسیدند هم صدق می‌کند. این افراد اجازه نمی‌دهند هیچ مانعی سر راه‌شان قرار بگیرد. رؤیاهای آنها بسیار بزرگ‌تر از موانعی بود که به آن برمی‌خوردند.

باید به زیرمجموعه‌های‌مان انگیزه بدهیم که به کارشان تعهد پیدا کنند، تعهدی بزرگ‌تر از مشکلات این مسیر.

اگر تلاش‌های اولیهٔ آنها به ثمر نرسید جای نگرانی نیست، این فقط یک شکست موقت است. با ادامه دادن به کار، می‌توانند موفق شوند.

این ذهنیت آسان «بیا وانمود کنیم» باعث می‌شود زیرشاخهٔ جدیدمان به سرعت اهدافش را بنویسد.

اگر می‌خواهیم تغییر کنیم، اگر می‌خواهیم انگیزه پیدا کنیم، به دلایل احساسی نیاز داریم.

می‌دانیم که منطق چیز خوبی است، اما ما آدم‌ها را احساسات به حرکت وامی‌دارد.

دنیا پر است از آدم‌هایی که اهداف بزرگی در سر دارند و به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسند. هدف مسیر صحیح را به آدم نشان می‌دهد، اما به آدم تلنگر نمی‌زند که او را به جلو براند.

مردم عادی چه می‌خواهند؟ می‌خواهند رئیس باشند، اما دوست ندارند بعد از ساعت اداری سر کار بمانند.

ما قدر خیلی چیزها را نمی‌دانیم، لوس شده‌ایم. یک چیزهایی را می‌خواهیم اما دوست نداریم قیمتش را بپردازیم.

افرادی که روی قدرت تمرکز می‌کنند جسور، دارای اعتمادبه‌نفس و مبتکر هستند.

خیلی از اعتقادات ما از تجارب ما حاصل می‌شوند.

کمک کردن راهی عالی برای ایجاد انگیزه است.