بریده‌هایی از کتاب مذاکره کار بزدل‌ها نیست

اما واقعیت این است زمانی که خود واقعی‌مان باشیم، حتی اگر به این معنی باشد که در لحظاتی اشک بریزیم، در آن صورت قدرتمندترین نسخه خودمان هستیم.

کند. پدر و مادرم به من یاد دادند هنگامی که با ناملایمات و سرسختی‌ها مواجه شدم، با شجاعت به رؤیای خودم چنگ بزنم و مطمئن باشم که همان رؤیا من را به یک پایان خوب و درست رهنمون خواهد کرد

اما استعداد پدر من در صنعت ملک و املاک به این دلیل بود که می‌توانست احتمالات آتی را در نظر بگیرد _ می‌توانست ببیند که آیا یک ساختمان توانایی بالقوه تبدیل شدن به یک منزل گرم مسکونی را دارد یا خیر، یا این‌که محله‌ای که به تازگی ساخت و سازش آغاز شده می‌تواند جای مناسبی برای زندگی باشد. همان تصورات به پدرم این امکان را می‌داد تا دنیا را جور دیگری ببیند، دنیایی بهتر، برابرتر و عادلانه‌تر.

ما می‌خواستیم رئیس‌جمهور روحانی آن‌قدر دستش باز باشد که بتواند برای رسیدن به توافق چانه‌زنی کند. حقه‌ای که همیشه کارساز بوده و هست همین است که با استفاده از قدرت خود و بدون سلب قدرت طرف مقابل به خواسته مطلوب خود دست پیدا کنید.

مهوری اسلامی ایران سال‌هاست که بدون اظهار ندامت قدرت خود را در منطقه فرافکنی می‌کند. ایران حامی گروه لبنانی حزب‌الله است و علیه مبارزه با اسرائیل به آن‌ها کمک می‌کند و از جنگجویان شیعه در عراق حمایت می‌کند. این اواخر هم از شورشی‌های یمنی حمایت کرده و به رئیس‌جمهور بشار کمک می‌کند. فعالیت‌های ایران تا جایی پیش رفته که عربستان سعودی را هم به چالش کشیده و گمان می‌رود نه تنها به یک کشمکش سیاسی تبدیل شود بلکه به صحنه رقابت بین شیعه و سنی دو تا از شاخه‌های بزرگ اسلام بدل شود.

درسی که رئیس‌جمهور از این مسئله گرفت همانی بود که پدرم در تلاش برای مختلط سازی محله‌های بالتیمور گرفته بود: شجاعت به تنهایی کافی نیست. هنگامی که تصمیم به ایجاد تغییر گرفتید، دستاوردش این است که خطرات بیشتری را به جان بخرید تا به نتیجه مطلوب دست پیدا کنید.