بریده‌هایی از کتاب پدر پولدار، پدر بی‌پول

زندگی انسان تقلایی است میان جهالت و دانایی. وی توضیح داد همین که یک نفر دست از جستجو به دنبال اطلاعات و آگاهی در مورد خودش برمی‌دارد جهالت جای دانایی را می‌گیرد. این تقلا لحظه به لحظه اتفاق می‌افتد و طی آن فرد تصمیم می‌گیرد که فکر بکند یا نه.

مایک پرسید یعنی شما می‌گویید وقتی من به دنبال داشتن دستکش بیس بال، اسباب بازی یا شیرینی بروم دارم مثل آن الاغ رفتار می‌کنم؟ پدر پولدار لبخند زد و گفت بله و به موازات بالا رفتن سنت اسباب بازی‌هایی که دنبالشان هستی هم گران تر می‌شود.

مثل الاغی هستند که یک گاری را می‌کشد و صاحبش هویجی را جلوی چشمش گرفته است. شاید صاحب الاغ به این ترتیب به مقصدی که می‌خواهد برسد ‌اما الاغ دارد به دنبال توهم هویج می‌رود. فردا که بیاید الاغ باید دوباره به دنبال هویج برود.

دامی که دو حس ترس و حرص بوجودش می‌آورد. از این دو احساس به نفع خودتان استفاده کنید نه به ضررتان.

فقط نظاره‌گر احساساتت باش ‌اما نسبت به آنها واکنش نشان نده.

بنابراین آنها همچنان به کار کردن ادامه می‌دهند و فکر می‌کنند پول می‌تواند مرهمی باشد برای روحی که از حرص و ترس در عذاب است ‌اما پول چاره آنها نیست.

اگر می‌خواهید ثروتمند شوید اول از همه مثل ثروتمند‌ها فکر کنید.

دیگری از من می‌خواست درس بخوانم و مطالعه کنم تا پولدار بشوم تا بدانم پول چگونه کار می‌کند و کاری کنم که پول به نفع من به جریان بیفتد. وی بار‌ها و بار‌ها می‌گفت که " من برای پول کار نمی‌کنم بلکه پول برای من کار می‌کند".

پدر پولدارم همیشه می‌گفت پول یعنی قدرت.

من متوجه شدم که افراد واقعاً از طریق افکار‌شان است که زندگی‌شان را شکل می‌دهند.

یکی از جملات مورد علاقه او این است که امروزه خطرناک‌ترین توصیه‌ای که می‌توانید به فرزندتان داشته باشید این است که برو مدرسه نمرات خوب بگیر و دنبال کاری امن و مطمئن بگرد

آینده شما و فرزندان‌تان در گروی انتخاب‌هایی است که امروز انجام می‌دهید نه فردا.

اگر می‌خواهید ثروتمند شوید اول از همه مثل ثروتمند‌ها فکر کنید.

برای برندگان باختن، منبع الهام است و برای بازندگان، مغلوب کننده است.

حقیقت غم انگیزی که وجود دارد این است که داشتن استعداد عالی برای موفقیت کافی نیست.

آنها ترجیح می‌دهند صرفاً یک جا بنشینند و بگذارند دولت هی به آنها سوزن بزند و خونشان را بمکد.

مدارس صرفاً می‌تواند کارمندان خوب بیرون بدهد و نه کارفرمایان خوب

پیدا کردن شغل فقط یک راه موقتی برای یک مشکل بلند مدت است.

تمرکز مدارس فقط روی این است که به افراد یاد بدهند برای پول کار کنند نه اینکه یاد بگیرند قدرت پول را تحت کنترل خودشان در بیاورند.

زندگی در حد و اندازه‌های حقوق دریافتی ماهیانه که زندگی نیست.