بریده‌هایی از کتاب بیت بازی

«قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست» دو گرم شیره بیارید و کمی چای غلیظ

۱: دستگیری آن‌شب که مست بودیم از جام تلخکامی ما را گرفت با هم نیروی انتظامی

«از نامه سیاه نترسم، که روز حشر» همراه خویش لاک غلط‌گیر می‌برم

«به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم» از آن تاریخ دینم کاملاً سوراخ سوراخ است

«من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم» که طبیبان همه گفتند به او شیرین‌عقل

«این دهان بستی دهانی باز شد» آن دهان را هم ببندی بهتر است

«حکایت لب شیرین کلام فرهاد است» من از معین و ابی هم بدم نمی‌آید

۳۵: حیف شد «چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی» ولی افسوس که گشت آمد و ما دررفتیم

«قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست» دو گرم شیره بیارید و کمی چای غلیظ

یک شهر هم دچارت؛ هم کشته ـ مرده تو کی می رسد به بازار لوح فشرده تو؟

تو تیغ می گذاری و هی ریش می‌زنی من ریش می‌گذارم و هی تیغ می‌زنم

تو تیغ می گذاری و هی ریش می‌زنی من ریش می‌گذارم و هی تیغ می‌زنم

«تو را که حسن خداداد هست و حجله بخت» به حیرتم که چرا خواستگار کم داری

«حکایت لب شیرین کلام فرهاد است» من از معین و ابی هم بدم نمی‌آید

هم حوزه رفته‌ام من و هم درس خوانده‌ام پس در نتیجه حجت‌الاسلام دکترم

«شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل» فقط کم مانده بوق کشتی دزدان دریایی

«در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند» از بسکه گیر می‌داد نیروی انتظامی

«گویند رمز عشق مگویید و مشنوید» پسورد را ـ عزیز دلم ـ لو نمی‌دهند

«مدعی خواست که آید به تماشاگه راز» خانمش زنگ زد و گفت: شلوغ است نرو

«به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات» بخواست جام می و گفت: اینقدر شیره