بریده‌هایی از کتاب اشتباه در ستاره‌های بخت ما (نحسی ستاره های بخت ما)

بدون درد، لذت را نخواهی شناخت.

در این دنیا نمی‌توانی انتخاب کنی که آسیب ببینی، ولی می‌توانی انتخاب کنی چه کسی به تو آسیب برساند.

«مهم نیست. می‌تونم بالا بیام.»

پرسید «نمی‌خوای سراغ دوستت رو بگیری؟» گفتم «من دوستی ندارم.»

جهان پُر از آدم‌های مُرده است.

دنیا کارخانهٔ تحقق آرزوها نیست

مهربان بودن کارساز نبود.

حدس می‌زنم باید خوابش برده باشد. احتمالاً من هم خوابم برد و از صدای باز شدن چرخ‌های هواپیما بیدار شدم

بدون درد، لذت را نخواهی شناخت.»

بنابراین در گذر زندگی هم می‌توانیم آگاهانه و مستقل انتخاب کنیم و هم به شکلی ناآگاهانه و غیرارادی انتخاب شویم.

خداوند توی روزهای تاریک بهترین آدم‌ها رو وارد زندگی آدم می‌کنه.»

گفتم «خصوصیت یه پرستار خوب رو بگو.» ایزاک گفت «۱. اشاره‌ای به معلولیت آدم نکنه.» گفتم «۲. تو همون تلاش اول خون آدم رو بگیره.» «واقعاً این یکی خیلی مهمه. منظورم اینه که این دسته یا صفحهٔ سوراخ‌سوراخ‌شدهٔ دارته؟

مراسم تدفین برای زنده‌هاست.

فقط می‌خوام از مردم دور بمونم و کتاب بخونم و فکر کنم و با شما باشم، چون نمی‌تونم جلوِ آزار و اذیت‌هام رو بگیرم.

نشانه‌های به‌جامانده از آدم‌ها بیش‌ترِ اوقات زخم است.

بدون درد، لذت را نخواهی شناخت.»

بیش‌تر والدین حتی درست بچه‌شان را نمی‌شناسند.

«گرچه هیچ‌وقت درستی یا نادرستی اون رو نمی‌فهمی.»

«اون کامل نبود. شاهزادهٔ جذاب قصه‌ها و از این‌جور چیزها هم نبود. گاهی سعی می‌کرد شبیه اون‌ها باشه، اما وقتی از این چیزها دور می‌شد و خودش بود، بیش‌تر دوستش داشتم.»

«گاهی آدم‌ها قول می‌دن، ولی معنای قول‌شون رو نمی‌فهمن.»