بریده‌هایی از کتاب درک خوانداری

در نظر گرفتن متغیرهای عاطفی در یادگیری، امری بسیار جدید است و هر چند متغیرهای زیادی هستند که شناسایی‌شان هنوز دشوار است، اما کمبود اعتماد به نفس و نگرانی می‌توانند عواملی مهم به خصوص در یادگیری زبان دوم باشند. در این راستا کراشن(۱۹۸۲) نقش سرنوشت سازی را که نگرانی ("anxiety") و نتایج شوم آن بر فراگیری زبان دوم دارند، بیان نموده است. با مشاهده رفتار خوانندهٔ نوجوان و بزرگسال در زبان دوم، این نگرانی اغلب دیده می‌شود، حالتی عصبی که به هنگام مواجهه با متون خارجی آشکار می‌شود و تکلیف [خواندن] به مانعی تقریبا غیر قابل گذر تبدیل می‌شود: خواننده با برخورد به اولین کلمه‌ای که معنایش را نمی‌داند گویی در مقابل مشکل فلج می‌شود. در این مورد خاص، یاری گرفتن از راهبردهای آینده‌نگری، گریز [از مشکل] و رها کردن موقتی واژه یا عبارت ناشناخته برای بازگشت دوباره به آن، به طور اخص بسیار مفید است و قطعا به عبور از مشکل کمک می‌کند.