بریده‌هایی از کتاب ما یک عمر قلعه‌نشین بوده‌ایم

چند دقیقهٔ دیگر از من می‌خواست میز را در اتاق غذاخوری برای سه نفر بچینم و بعد از صرف شام دیگر شب شده بود و ما کنار یک‌دیگر در آشپزخانهٔ گرم می‌نشستیم، در حالی‌که در پناه دیوارهای خانه محافظت می‌شدیم و هیچ‌کس از بیرون غیر از کمی نور چیزی از زندگی‌مان نمی‌دید.

«او هیچ نمی‌دانست این آخرین روز بقایش بر روی کرهٔ خاکی‌ست. به گمان‌ام اگر می‌دانست کمی سکوت را رعایت می‌کرد.