بریده‌هایی از کتاب سه دقیقه در قیامت

خوشحال شدم. به صفحه اول کتابم نگاه کردم. از همان روز بلوغ، تمام کارهای من با جزئیات نوشته شده بود. کوچک‌ترین کارها. حتی ذره‌ای کار خوب و بد را دقیق نوشته بودند و صرف نظر نکرده بودند. تازه فهمیدم که «فمن یعمل مثقال ذره خیراً یره» یعنی چه. هر چی که ما اینجا شوخی حساب کرده بودیم، آن‌ها جدی جدی نوشته بودند! در داخل این کتاب، در کنار هر کدام از کارهای روزانه من، چیزی شبیه یک تصویر کوچک وجود داشت که وقتی به آن خیره می‌شدیم، مثل فیلم به نمایش در می‌آمد. درست مثل قسمت ویدئو در موبایل‌های جدید، فیلم آن ماجرا را مشاهده می‌کردیم. آن هم فیلم سه بعدی با تمام جزئیات! یعنی در مواجه با دیگران، حتی فکر افراد را هم می‌دیدیم. لذا نمی‌شد هیچ کدام از آن کارها را انکار کرد. غیر از کارها، حتی نیت‌های ما ثبت شده بود. آن‌ها همه چیز را دقیق نوشته بودند. جای هیچگونه اعتراضی نبود.

به صفحه اول کتابم نگاه کردم. از همان روز بلوغ، تمام کارهای من با جزئیات نوشته شده بود. کوچک‌ترین کارها. حتی ذره‌ای کار خوب و بد را دقیق نوشته بودند و صرف نظر نکرده بودند. تازه فهمیدم که «فمن یعمل مثقال ذره خیراً یره» یعنی چه. هر چی که ما اینجا شوخی حساب کرده بودیم، آن‌ها جدی جدی نوشته بودند!

دیگر هیچ مشکلی نداشتم. آرام و سبک شدم. چقدر حس زیبایی بود! درد از تمام بدنم جدا شد.

اما یکباره رنگ از چهره‌ام پرید! من صدای تسبیح خدا را از در و دیوار می‌شنیدم.

جوان پشت میز، وقتی عشق و علاقه من را به شهادت دید جمله‌ای بیان کرد که خیلی برایم عجیب بود. او گفت: «اگر علاقمند باشی و برای شما شهادت نوشته باشند، هر نگاه حرامی که شما داشته باشید، شش ماه شهادت شما را به عقب می‌اندازد ...»

شهدا، قبل از جهاد اصغر، در جهاد اکبر موفق بودند

«اگر علاقمند باشی و برای شما شهادت نوشته باشند، هر نگاه حرامی که شما داشته باشید، شش ماه شهادت شما را به عقب می‌اندازد ...»

می‌خواستم بنشینم و همان جا زار زار گریه کنم. برای یک شوخی بی‌مورد دو سال عبادت‌هایم را دادم. برای یک غیبت بی‌مورد، بهترین اعمال من محو می‌شد. چقدر حساب خدا دقیق است. چقدر کارهای ناشایست را به حساب شوخی انجام دادیم و حالا باید افسوس بخوریم.

حدیثی از پیامبر (ص) که می‌فرماید: سرعت نفوذ آتش در خوردن گیاه خشک به پای سرعت اثر غیبت در نابودی حسنات یک بنده نمی‌رسد

مبهوت قصر زیبای پسر عمه‌ام شدم. وقتی با او صحبت می‌کردم، می‌گفت: ما در اینجا در همسایگی اهل بیت: هستیم. ما می‌توانیم به ملاقات امامان برویم و این یکی از نعمت‌های بزرگ بهشت برزخی است. حتی می‌توانیم به ملاقات دوستان شهید و شهدای محل و دوستان و بستگان خود برویم.

تازه فهمیدم که «فمن یعمل مثقال ذره خیراً یره» یعنی چه. هر چی که ما اینجا شوخی حساب کرده بودیم، آن‌ها جدی جدی نوشته بودند!

«کسانی که دوست دارند زشتی‌ها در میان مردم باایمان رواج یابد، برای آنان در دنیا و آخرت عذاب دردناکی است ...» امام صادق (ع) در تفسیر آیه می‌فرماید: هر کس آنچه را دربارهٔ مؤمنی ببیند یا بشنود، برای دیگران بازگو کند، از مصادیق این آیه است.

یاد حدیث نورانی امام صادق (ع) افتادم که فرمودند: هرکس یک حاجت برادر مؤمن خود را برآورده کند، خداوند در قیامت، صد هزار حاجت او را برآورده کند که یکی از آن‌ها بهشت است و دیگر آنکه خویشان او را به بهشت بفرستد.

«ای کعبه! خوشا به حال تو، خداوند چقدر تو را بزرگ و حرمتت را گرامی داشته! به خدا قسم حرمت مؤمن از تو بیشتر است، زیرا خداوند تنها یک چیز را از تو حرام کرده، ولی از مؤمن سه چیز را حرام کرده: مال، جان و آبرو، تا کسی به او گمان بد نبرد»

وای به حال افرادی که سال‌ها عبادت کرده‌اند اما حق‌الناس را مراعات نکردند.

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: گره گشایی از کار مؤمن از هفتاد بار حج خانه خداوند بالاتر است.

افرادی را دیدم که با اختلاس و دزدی از بیت المال به آن طرف آمده بودند و حالا باید از تمام مردم این کشور، حتی آن‌ها که بعدها به دنیا می‌آیند، حلالیت می‌طلبیدند!

سرعت نفوذ آتش در خوردن گیاه خشک به پای سرعت اثر غیبت در نابودی حسنات یک بنده نمی‌رسد.

کارهای خوب، گناهان را پاک می‌کند.

خداوند در جای خود مهربان‌ترین مهربانان است، حتی بیان می‌شود که محبت مادر به فرزند، ذره‌ای از محبتی است که خداوند به بندگانش دارد. لذا خداوند باب توبه را برای بندگانش باز نمود تا رحمت خویش را نشان دهد.