بریده‌هایی از کتاب خطاهای شناختی

خطاهای شناختی را اول از همه باید شناخت و آنها را رد یابی کرد و سپس بهترین راه مقابله با آنها اینست که آنها را در رفتار خود شناسایی کنیم و هر زمان که در افکار و ذهنمان دچار خطای شناختی شدیم مچ خودمان را بگیریم و آن تفکر را متوقف کنیم و یا از رفتاری که پی آمد آن سبک تفکر هست پیشگیری کنیم. مثلا برای خطای شناختی پیشگویی های منفی مدتی جدولی تهیه کنیم یک سمت آن پیشگویی های منفی خودمان را بنویسیم و در طرف دوم آنچه را که حقیقتا اتفاق افتاد...بعد از مدتی خواهیم دید که علنا پیش گویی های ما اکثرا نادرست خواهند بود. سعی کنیم کلماتی مانند " همیشه...هرگز...هیچوقت" را از دایره لغات خود حذف کنیم...به این ترتیب بسیاری از بایدها از زندگی ما کنار می روند. یادمان باشد دنیا پر از رنگهاست...دنیای ما سیاه و سفید نیست...پس هیچ چیزی بد یا خوب مطلق هم نیست.... دنیا زیباست...از زیبایی های آن لذت ببرید.

مقایسه یا همان فرهنگ "چشم و هم چشمی" فاجعه آمیز ترین بخش زندگی اکثر ماها را تشکیل می دهد. درس می خوانیم چون مادر یا پدرمان می گوید "دختر خاله ات را ببین دانشگاه قبول شد...خاک برسرت تو پشت کنکور ماندی".... به شدت کار می کنیم چون همسرمان گفته:"خاک بر سرتشوهرزری خانم رو ببین سه تا خونه داره...تو چی؟؟؟ واقعا بی عرضه و بی دست و پا هستی".... بعد عمری می رویم کلاس فلان و بهمان چون همکار شوهرمان فلان توانایی را دارد و ما نگرانیم مبادا شوهرمان خاطر خواه فلان خانم همکارش شود که از ما زیباتر یا توانمند تر است..... اکثر ماها با مقایسه تمام زندگی خودمان را ویران کرده ایم بی آنکه حقیقتا بدانیم چه کسی بودیم یا اصلا از زندگی چه می خواهیم.....

انسان با ذهن خود جهان را می شناسد و با حواس خود...هر کسی در زندگی بر اساس شناختهایی که دارد با اطرافیان و مسائل زندگی خود برخورد می کند. در واقع این شناخت ماست که زندگی ما را تا حد زیادی رقم می زند...