بریده‌هایی از کتاب خدا می‌بیند

هر قلبِ شنوایی شکوفه‌ای از کودکی نیست. هر قلب شنوایی گلی‌ست از رحمت خداوند.

هر قلبی نشانه‌ای از رؤیای خداوند است. هر زندگی نشانه‌ای از عشق خداوند.

من به خدا فکر می‌کنم زیرا قدرت خدا را می‌خواهم. خدا به من توجه می‌کند زیرا عشق مرا می‌خواهد.

پروردگارا! بگذار یاری‌ات کنم. تو با حرف زدن با من یاری‌ام کردی. بگذار من با گوش دادن یاری‌ات کنم.

درست است نمی‌دانم کیستم. اما یقیناً می‌دانم از آن کیستم.

بزرگی و خوبی خداوند مرا متحیر می‌سازد و ناتوانی و ناچیزی من خدا را متعجب!

من دو اشتباه جدی دارم؛ زیبایی و الطاف خدا را دستِ کم می‌گیرم و روی واقعیت و ناسپاسی انسان بیش از حد حساب می‌کنم.