بریده‌هایی از کتاب قصه‌ی سعید و مریم

آوارگانِ در تبعیدِ خاندان

عقایدشون با وجودشون گره خورده؛ نه از هم قابل‌تفکیکن، نه باهم به مشکلی برمی‌خورن.»

مقصر نگاه بود. آن روز در مهد. او می‌دانست این را. از همین نگاهش را می‌دزدید. تا هیچ‌وقت نشکند و من نتوانستم.

در موقعیتی که هستم برایم اهمیتی هم ندارد

میلی فقط متعلق به زودتر دانستن آن معلوم و نه هرگز خودش.

میل شدید به دانستن چیزی که هیچ میلی بهش ندارم.