بریده‌هایی از کتاب سلول شیشه‌ای

هنکی کوتاه و خپله بود و به جرم سرقت مسلحانه («به اضافهٔ») قتل به سی سال زندان محکوم شده بود و به نظر می‌رسید تا حدی به کارش افتخار می‌کند.

«دارم به این فکر می‌کنم که همهٔ دنیا مثل یه زندان بزرگه و زندان‌ها فقط شکل اغراق‌آمیزی از اون هستن.»

عزیزم، به نظرت تقدیر (یا خداوند) این محاکمهٔ دردناک را سر راه ما قرار داده تا امتحانمان کند؟ ببخشید اگر عرفانی حرف می‌زنم. امشب و شب‌های زیادی، چنین حسی دارم. یک راه نگاه کردن به این مسئله ـ‌زندگی دردناکی که هرکداممان الان داریم و هرکدامشان به نوبهٔ خود دردناک است‌ــ این است که آن را امتحانی بدانیم که تعداد خیلی اندکی باید بدهند. ما تا اینجا به خوبی از عهده‌اش برآمده‌ایم، یعنی از نظر شکیبایی‌مان. پس بیا ادامه دهیم و تا آخرش برویم.

پس از خواندن این رمان، می‌توانید بار دیگر به سراغ طراحی و نوشتن داستان‌های معمایی بروید، چراکه پاتریشیا های‌اسمیت در داستان‌ها و رمان‌هایش چیزهای زیادی برای ارائه به علاقه‌مندانِ نوشتن و خواندن داستان‌های معمایی دارد.