بریده‌هایی از کتاب دویی گربه‌ی کتابخانه

«نگران نباش. وقتی پونزده‌ساله بشن براشون به احمق‌ترین آدم دنیا تبدیل می‌شی، اما وقتی به بیست‌ودوسالگی برسن، تو دوباره ازنظر اون‌ها باهوشی

دکتر شارلین بل، می‌گوید هرکس دردسنجی دارد که از صفر تا ده شماره‌گذاری شده است. هیچ‌کس تا زمانی که به ده نرسد، دست به تغییر نمی‌زند. حتی نُه هم کافی نیست. وقتی به نُه می‌رسی، هنوز هم ترس داری. فقط عدد ده است که تو را هل می‌دهد و وقتی به دَه برسی خودت متوجه می‌شوی باید چه‌کار کنی. هیچ‌کس نمی‌تواند به‌جای تو تصمیم بگیرد.

هیچ‌چیز روی زمین سبز خدا پیدا نمی‌شود که کسی به آن اعتراض نکند، مردم به خود خدا و زمین سبزش نیز معترض هستند.

هرگاه به کمک دویی نیاز داشتم او کنارم بود. در لحظاتی که فکر می‌کردم زندگی مرا از پا درمی‌آورد روی کامپیوترم دراز کشیده بود، کنارم روی مبل نشسته و منتظر مانده بود تا جوی به خانه بیاید و باهم وقت بگذرانیم.

وقتی زندگی سخت می‌شود، یا موفق می‌شوی از آن شرایط به‌خوبی خارج شوی یا از هم فرو می‌پاشی.

هیچ‌چیز روی زمین سبز خدا پیدا نمی‌شود که کسی به آن اعتراض نکند، مردم به خود خدا و زمین سبزش نیز معترض هستند.

جایت را پیدا کن. از آنچه داری شاد و راضی باش. با همه خوب رفتار کن. خوب زندگی کن. زندگی نه دربارهٔ چیزهای مادی که دربارهٔ عشق است و هرگز نمی‌شود عشق را پیش‌بینی کرد.

وقت آن بود که مکس را عقیم کنیم. دامپزشک به او داروی بی‌هوشی داد و ده دقیقه تنهایش گذاشت تا دارو اثر کند. متأسفانه ظرف آب را از داخل قفس برنداشته بود. ظرف فقط یک سانتی‌متر آب داشت، اما مکس با سر به درون ظرف افتاده و خفه شده بود.

یکی از بدترین ویژگی‌های دوران ناخوشایند، تأثیری است که روی ذهن بر جای می‌گذارد. اوقات ناخوشایند انرژی‌تان را تحلیل می‌برد. افکارتان را اشغال می‌کند. همه‌چیز را در زندگی‌تان تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. خبر بد به اندازهٔ غذایی بد می‌تواند مسموم‌کننده باشد.

هرکس دردسنجی دارد که از صفر تا ده شماره‌گذاری شده است. هیچ‌کس تا زمانی که به ده نرسد، دست به تغییر نمی‌زند. حتی نُه هم کافی نیست. وقتی به نُه می‌رسی، هنوز هم ترس داری. فقط عدد ده است که تو را هل می‌دهد و وقتی به دَه برسی خودت متوجه می‌شوی باید چه‌کار کنی.

گربه‌ها ممکن است به وجود ما نیاز داشته باشند اما محتاج ما نیستند

یکی از بدترین ویژگی‌های دوران ناخوشایند، تأثیری است که روی ذهن بر جای می‌گذارد. اوقات ناخوشایند انرژی‌تان را تحلیل می‌برد. افکارتان را اشغال می‌کند. همه‌چیز را در زندگی‌تان تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. خبر بد به اندازهٔ غذایی بد می‌تواند مسموم‌کننده باشد.

هیچ‌چیز روی زمین سبز خدا پیدا نمی‌شود که کسی به آن اعتراض نکند، مردم به خود خدا و زمین سبزش نیز معترض هستند.