بریده‌هایی از کتاب طراحی زندگی ایدئال

می‌توانید با تغییر در نحوهٔ نگرش به خودتان، نحوهٔ نگرش دیگران به خودتان را نیز تغییر دهید.

افکاری که در ذهنتان نگه می‌دارید در واقعیت شما منعکس می‌شود و به این معنی است که فردی که در بیرون هستید بازتاب مستقیم فردی است که در درون شما وجود دارد

«برای رفتن به هر مکان ارزشمند، هیچ میانبری وجود ندارد.» بورلی سیلز

ما راهکارها، روش‌ها و رویکردهای متفاوتی برای پختن یک کیک داریم تا در پایان به نتیجهٔ دلخواه برسیم، تغییراتی که می‌خواهیم به وجود آوریم نیز مختص خودمان، شرایطمان و نتیجهٔ نهایی مدنظرمان است. اگر باز هم به همان روش قبلی کیک بپزیم همان کیک همیشگی را خواهیم داشت، اما اگر بخواهیم کیک با دفعات قبل فرق داشته باشد، باید زمانی که آن را آماده می‌کنیم یک روش و رویکرد متفاوت دیگر را امتحان کنیم.

چرا ما تغییر را این‌قدر سخت می‌پنداریم؟ نظریهٔ من که بر اساس آزمون‌وخطاست می‌گوید، این تغییر نیست که برایمان سخت است، بلکه برایمان سخت است بپذیریم آنچه در گذشته انجام داده‌ایم سودمندترین شیوه برای انجام آن نبوده است. بزرگ‌ترین چالش روان‌شناختی، به وجود آوردن تغییر در ما نیست بلکه این است که بپذیریم شاید واکنشی که در گذشته نسبت به تغییر داشته‌ایم بهترین و سودمندترین واکنش نبوده است.

به‌جای اینکه نگرش «آیا این بهترین چیزی است که می‌تواند بشود» را انتخاب کند، نگرش «همین‌قدر کافی است» را در پیش گرفت.

هنگامی‌که به موفق‌ترین افراد اشاره می‌کنیم، اغلب موفقیت‌هایشان را بر اساس ثروت و دارائی‌هایشان می‌سنجیم؛ اما اگر ذهن درونی افرادی که واقعاً یک میراث استثنایی و چشمگیر بر جاگذاشته‌اند را بررسی کنیم درمی‌یابیم که ثروت آن‌ها تنها دستاورد جانبی نگرش و رویکرد عمیق‌تر و تحسین‌برانگیزتر آن‌ها نسبت به زندگی است.

حواس ما در هر ثانیه حدود دو میلیون بایت اطلاعات دریافت می‌کند، اما ما به‌طور ناخودآگاه در هر ثانیه تنها قادریم ۱۳۴ بایت اطلاعات پردازش کنیم. این بدین معنی است که بخش عظیمی از اطلاعاتی که ما در هر ثانیه دریافت می‌کنیم به‌طور ناخودآگاه فیلتر می‌شود

دیدگاه ما نسبت به یک تجربه یا رویداد مشترک لزوماً مشابه دیدگاه یا تجربهٔ شخص دیگر نیست، حتی اگر هر دو در همان زمان و همان مکان باشیم.

در این کتاب، من فرایند روانی تغییر را به فرایند فیزیکی ساخت یک خانه تشبیه می‌کنم. این روند عبارت‌است از: ۱) آماده‌سازی بستر: پاک‌سازی بستر از چیزهای قدیمی و گشودن راهی برای چیزهای جدید. ۲) انتخاب مصالح: تهیه ابزار و وسایل مناسب برای کار مناسب. ۳) رفع نواقص، انطباق، برنامه‌ریزی و تجسم نتیجهٔ نهایی تا بتوانید به‌وسیلهٔ آن‌ها راهکاری کامل و بدون نقص برای نقشهٔ اصلی خود به وجود آورید. ۴) گذاشتن اولین سنگ بنای ساختمان، شتاب گرفتن و بنا نهادن میراثی که خارج از تصورتان باشد.

وجود قالب ذهنی درست برای ایجاد تغییر در زندگی اساساً به این معنی است که ما به چیزی بیش از آگاهی از لزوم تغییر نیاز داریم، یعنی نیاز داریم بپذیریم که ایجاد تغییر امکان‌پذیر و شدنی است، نیاز داریم خواهان ایجاد تغییر باشیم و متعهد شویم هر کاری لازم است انجام دهیم تا آن تغییر اتفاق بیفتد.

با خود یک عهد ببندید، هرروز کاری انجام دهید که کار بعدی را به یک ماجراجویی هیجان‌انگیز تبدیل کند.

آیا زمان آن نرسیده که فردی که هستید را رها کرده و گام بعدی را برای رسیدن به فردی که واقعاً می‌خواهید باشید بردارید؟ به سمت خود واقعیتان؟

ذهن شما هم تصویری از شکستی را که منتظرش هستید بر دیوارهای درونی خود می‌چسباند تا تمام چیزهایی که در زندگی می‌بینید، به‌صورت منفی به شما نشان دهد

متعهد به انجام کارهای بزرگ شوید. بپذیرید که تغییر یک انتخاب است. بپذیرید که همیشه کارها طبق برنامه پیش نمی‌روند. خود واقعیتان را بشناسید. محرک‌های ایجادکنندهٔ حالت واقعی خود را بشناسید. تصمیم بگیرید بر مسیر سفر تمرکز کنید نه بر مقصد.

به‌عنوان‌مثال به عبارت زیر دقت کنید: تصمیم دارم خوردن قهوه را کم کنم و بیشتر آب بخورم. می‌خواهم سعی کنم مصرف قهوه را کم کنم و بیشتر آب بخورم. به‌احتمال‌زیاد کدام عبارت نتیجهٔ دلخواه را به دنبال دارد؟ گنجاندن «سعی می‌کنم» در عبارت دوم، گرچه فقط یک تغییر جزئی است اما همین کافی است تا قدرت این جمله را به‌شدت تضعیف کند. یا تصمیم دارید انجامش دهید یا تصمیم ندارید، سعی کردن مفهومی ندارد. «سعی نکنید، یا انجامش دهید یا ندهید.»

همیشه یک انتخاب دارید روشی که برای فکر کردن به یک رویداد خاص و واکنش نسبت به آن برمی‌گزینید، دقیقاً یک انتخاب است. هیچ تصمیم «خوب» یا «بد» ی وجود ندارد، آن‌ها تنها، انتخاب هستند؛ و هر تصمیم، تنها در یک‌لحظه از زمان گرفته می‌شود. اگر ثابت شود تصمیمی که گرفته‌اید آن نتایجی که مدنظرتان بوده را به همراه ندارد به این معنی نیست که هیچ انتخاب دیگری ندارید. دوباره انتخاب کنید اما تصمیم بگیرید این بار، کارها را به‌گونه‌ای متفاوت انجام دهید. به یاد داشته باشید شما نمی‌توانید چیزی که در گذشته اتفاق افتاده است را تغییر دهید اما می‌توانید برای دفعات بعدی از آن درس بگیرید. زمانی که مسئولیت تصمیمات خودتان را به عهده بگیرید پتانسیل خطاهایی که احتمال دارد رخ بدهد را محدود می‌کنید. همیشه تصمیمات خود را تا به آخر دنبال کنید. تصمیمات قاطع شالوده‌های پراستقامتی می‌سازند.

تمرین افکار و رفتار امروز و هرروز شما، شخصی که فردا و در آینده خواهید بود را می‌سازد. با داشتن این نکته در ذهن، روزانه تنها چند دقیقه وقت بگذارید تا نسبت به افکارتان مسئول و متعهد باشید. تصمیم بگیرید هرگونه منفی‌نگری در افکار و رفتارتان را تغییر دهید زیرا ممکن است آن اندیشه‌ها و رفتارها شما را در تبدیل‌شدن به فردی که از آن بر حذر بودید مسئول بداند. اختصاص دادن چند دقیقه برای اینکه به‌طور آگاهانه و به‌طور روزانه قبول مسئولیت کنیم می‌تواند تغییرات هیجان‌انگیزی در پی داشته باشد. شما قادر خواهید بود زندگی‌تان را دگرگون کرده و با ایجاد حالتی که از یک نتیجهٔ مثبت حمایت می‌کند تصمیمات مسئولانه بگیرید. چون هر تصمیمی که می‌گیرید نتیجهٔ روند مثبت تفکر و رفتار شما است

حواستان به نفس کشیدنتان هم باشد و در آنِ واحد سعی کنید داستان را تایپ کنید. اجازه ندهید چیزی که دارید تماشا می‌کنید یا فکر می‌کنید در نوشتن شما وقفه ایجاد کند. تمرین فوق می‌تواند بسیار سرگرم‌کننده باشد؛ اما یک جنبهٔ جدی دربارهٔ آن وجود دارد و آن اینکه ارتباط افکار ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه را مجدداً تنظیم می‌کند. با دادن کار اضافه به حواس پنج‌گانه و فعالیت‌های هم‌زمان شما نه‌تنها حواس پنج‌گانه، بلکه مغز خود را تحت قاعده و اصول معینی درمی‌آورید و تنظیم می‌کنید.

و درواقع عملاً بدن شما را برای هر گامی که در عملکرد روزانه به‌طور خودکار و اتو پایلوت به آن نیاز دارید راهنمایی می‌کند. در مقایسه با ضمیر خودآگاه، ضمیر ناخودآگاه قادر به پردازش هزاران بایت اطلاعات در یک‌زمان و در آنِ واحد است. برای اینکه بتوانید ذهن خود را تمرین و آموزش دهید سعی کنید هم از تفکر درونی و هم تفکر بیرونی به‌طور هم‌زمان کمک بگیرید. به‌عنوان‌مثال: پشت کامپیوتر بنشینید و یک داستان «معروف» را که از حفظ هستید تایپ کنید و هم‌زمان یک فیلم هم از تلویزیون تماشا کنید. برای انجام این کار باید حتماً به تلویزیون نگاه کنید نه به صفحه کامپیوتر. تا فقط از طریق لمس کردن دکمهٔ صفحه‌کلید داستان را تایپ کنید.