بریده‌هایی از کتاب چهار میثاق

فقط عمل کردن است که زندگی موفقی را خلق می‌کند. عمل نکردن یعنی دست رد زدن به سینه زندگی. عمل کردن یعنی شکوفایی فردی و تحقق ایده‌های شخصی. زندگی، یک تمرین بزرگ است.

اگر نکته‌ای منفی در طرف مقابل‌مان ببینیم، فرض می‌کنیم که عشق‌مان باعث تغییر آن می‌شود. اما هیچکس فقط به این دلیل که کسی او را دوست دارد، تغییر نمی‌کند. انسان فقط زمانی دستخوش تغییر می‌شود که خودش خواهان تغییر باشد. وقتی چنین فردی ما را آزرده‌خاطر کند، مستقیماً این باور به سراغ‌مان می‌آید که چرا بیشتر تلاش نکردیم ویژگی‌های منفی او را بشناسیم. اینجاست که حس پشیمانی پدیدار می‌گردد، و حالا همه عواطف ما درگیر سَمّ احساسیِ ایجاد شده می‌شود. پس شروع می‌کنیم به سرزنش این فرد بابت انتخابی که خودمان داشته‌ایم.

ما چیزی را کسب می‌کنیم که به آن باور داریم و اگر شما شروع کنید به دیدن افراد به نحوی که هیچ چیز را از آنها به خود نگیرید، در این‌صورت در برابر کلام و عمل آنها هرگز حساس و آسیب‌پذیر نخواهید بود.

ما تمام چیزهای اطراف‌مان- تصویرها، صداها، بوها- را فقط زمانی درک می‌کنیم که توجه خود را روی آنها متمرکز کنیم.

قبول واقعیت، مهمترین شرط برای بی‌نقص بودن است، بر عکسِ دروغ که جادوی سیاه ایجاد می‌کند.