کتاب نامه امام صادق به شیعیان

مؤمن به خیرخواهیِ خدا نسبت به خود ایمان دارد.

یا رب! کمکم کن!

خودتان را در دنیا بر بلا شکیبا سازید

مبادا زبانتان را به گفتار دروغ و تهمت و گناه و دشمنی آلوده سازید

بر شما باد بر آرامش و وقار و سکون، و بر شما باد بر شرم و حیا، و از آنچه مردمان شایسته پیش از شما دوری کرده‌اند شما هم دوری کنید.

«ظاهر گناه و باطن آن را ترک کنید

رضای الهی با اطاعت از فرستادگان خدا یعنی پیامبر و امامان علیهم‌السلام به دست می‌آید، و هر کس این پایه را نداشته باشد نوبت به شفاعت او نمی‌رسد.

خدای تعالی شما را به داشتن حقیقت گرامی داشته، و شما را به راه حق بصیرت داده، ولی آنان را شایسته آن ندانسته است.

شیعیان آن عصر به خوبی قدر چنین نعمتی را دانستند، و خواسته‌های امامشان درباره این نامه را به صورت جدی به اجرا گذاشتند. تا آنجا که این نامه را در جانمازهای خود در خانه‌هایشان گذاشته بودند، و وقتی از نماز فراغت می‌یافتند آن را مطالعه می‌کردند. اکنون نوبت ماست که بار دیگر پاکت این نامه اماممان را باز گشایی نماییم، و آن را بر سر و چشم خود بگذاریم، و این پیام پدرانه را با اشک شوق بخوانیم، و با تمام وجود آماده عمل بدان شویم.

هر کس دوست دارد خدا را دیدار کند در حالی که به راستی و حقیقت مؤمن باشد، باید خدا و رسول را و آنان که ایمان آورده‌اند را دوست داشته باشد و به درگاه خدا از دشمنان ایشان بیزاری جوید، و در برابر آنچه از فضیلت و برتری آنها به او می‌رسد تسلیم گردد، زیرا درک فضل آنان را نکند فرشته مقربی و نه پیامبر مرسلی و نه پایین‌تر از آنها. مگر نشنیده‌اید آنچه را خدا در فضیلت پیروان با ایمان ائمه هدی علیهم‌السلام فرموده: «اینان با کسانی هستند که خدا موهبتشان داده از پیامبران و صدیقین و شهیدان و صالحین، و چه نیکو رفیقانی هستند». این است یکی از وجوه فضیلت پیروان امامان تا چه رسد به خود ایشان و فضیلتی که دارند.