بریده‌هایی از کتاب سرزمین‌های شبح‌زده

در نظر شمار بسیاری از حکومت‌ها، پرداختن به بی‌عدالتی گذشته، نه شیوه‌ای برای رها شدن از آن، بلکه نخستین گام برای تکرار آن بوده است.

مدیر کارخانه‌ای که از عهده تولید سهمیه خود بر نمی‌آمد، ممکن بود به عنوان «خرابکار امپریالیست» اعدام شود، و آنهایی که نمی‌توانستند داوطلب تولید سهمیه‌های بالاتر و بالاتر شوند ــ و برای این کار آشکارا انگیزه چندانی هم وجود نداشت ــ ممکن بود به دلیل همین گناه اعدام شوند. هنگامی که نام استالین، دانای کل، در یک گردهمایی برده می‌شد، همه حاضران می‌ایستادند و کف می‌زدند. کف زدن ده دقیقه ادامه می‌یافت؛ ممکن بود اولین کسی که از کف زدن باز می‌ایستاد اعدام شود.