بریده‌هایی از کتاب درس‌های پیامبر اعظم (ص)

گاهی اگر جوانی را مشاهده می‌کردند که بی‌کار است، می‌فرمودند: انّ الله لا یحبّ الشّابّ الفارغ: خدا از جوانی که عمر خود را تلف می‌کند و به بی‌کاری می‌گذراند، خشنود نیست.

پیش پیامبر می‌آمدند و از یکدیگر بدگویی می‌کردند و چیزهایی را دربارهٔ یکدیگر می‌گفتند؛ گاهی راست و گاهی هم خلاف واقع. پیامبر اکرمصلّی‌الله‌علیه‌وآله به مردم فرمودند: هیچ‌کس دربارهٔ اصحابم به من چیزی نگوید. دائماً نزد من نیایید و از همدیگر بدگویی کنید. من مایلم وقتی‌که میان مردم ظاهر می‌شوم و به میان اصحاب خود می‌روم، سلیم‌الصّدر باشم؛ یعنی با سینهٔ صاف و پاک و بدون هیچ‌گونه سابقه و بدبینی به میان مسلمانها بروم.

خدا از جوانی که عمر خود را تلف می‌کند و به بی‌کاری می‌گذراند، خشنود نیست.

یکی از کارهای رسول اکرمصلّی‌الله‌علیه‌وآله این بود که فضای جامعه را یک فضای مهربان و سرشار از مهر و محبّت بسازد تا همهٔ مردم در آن، نسبت به یکدیگر محبّت بورزند و به چشم حسن ظن و خوش‌بینی به یکدیگر نگاه کنند.

خدای متعال به ما وعده کرده است؛ فرموده است اگر مجاهدت کنید، اگر تلاش کنید، خدای متعال شما را به مقصود میرساند و شما در سایهٔ ایستادگی، به اهداف خود دست پیدا میکنید.

چرا وقتی‌که شما مسلمانها (مؤمنین و مؤمنات) این شایعه را شنیدید، به یکدیگر حسن ظن نشان ندادید و به طور قاطع نگفتید که این دروغ است؟ یک جای دیگر می‌فرماید: و لو لا اذ سمعتموه قلتم ما یکون لنا ان نتکلّم بهذا سبحانک هذا بهتانٌ عظیمٌ: چرا وقتی‌که این شایعه را شنیدید، نگفتید که ما حق نداریم این شایعه را تکرار کنیم؟ این، یک بهتان بزرگ است.

ما مسلمانها قدرناشناسی کردیم؛ ما نمک خوردیم و نمکدان را شکستیم؛ ما قدر اسلام را ندانستیم؛ ما پایه‌هائی را که پیغمبر اکرم برای بنای جوامع برجسته و متکامل انسانی بناگذاری کرده بود، در میان خود نگه نداشتیم؛ ما ناشکری و ناسپاسی کردیم و چوبش را هم خوردیم

این‌گونه است که اگر کسی، کس دیگری را به بعضی از تهمتهای خاص متّهم کند، اگر نتواند آن را با چهار شاهدِ عادل ثابت کند، خود تهمت‌زننده محکوم است که بر او حد جاری بشود

اسلام این توانائی را داشت و دارد که بشریت را به سعادت برساند، به کمال برساند و از لحاظ مادّی و معنوی او را رشد دهد. این پایه‌هائی که پیغمبر گذاشتند ـ پایهٔ ایمان، پایهٔ عقلانیت، پایهٔ مجاهدت، پایهٔ عزّت ـ پایه‌های اصلی جامعهٔ اسلامی است.

در مقابل شهوات دنیائی احساس ضعف و زبونی نکنیم؛ در مقابل مال، در مقابل مقام، در مقابل وسوسه‌های گوناگون نفسانی احساس ضعف نکنیم؛ ایستادگی کنیم. اینهاست آن چیزی که بشریت را به اوج کمال میرساند، یک ملّت را عزّت میبخشد، یک جامعه را به خوشبختی و سعادت واقعی میرساند. به اینها ما احتیاج داریم؛ مظهر همهٔ اینها پیغمبر ماست.

امّت اسلامی امروز به پیشرفت علمی نیاز دارد، به ثقه و اطمینان به خدای متعال نیاز دارد، به روابط سالم و اخلاق حسنه در میان خودمان احتیاج داریم، باید با هم برادرانه رفتار کنیم، باید با هم با گذشت رفتار کنیم، باید نسبت به یکدیگر حلم داشته باشیم، باید با اغماض برخورد کنیم. مظهر همهٔ این خصوصیات پیغمبر اکرم است

نفس اسلامی در کشورهای مسلمان دمیده شده است. وابستگان و حکام دست‌نشاندهٔ آمریکا و غرب با این ملّتها کاری کردند که این ملّتها احساس کردند که جز قیام، جز حرکت عظیم عمومی، جز انقلاب، راهی در مقابل آنها نیست؛ لذا قدم در این راه گذاشتند و دارند پیش میروند. این حرکتها یقیناً به نتیجه خواهد رسید

امروز با این قیامهائی که در دنیای اسلام و در جهان عرب به وجود آمده است، این بیداری ملّتها، این حضور ملّتها در صحنه، این عقب‌نشینی‌های پی‌درپی آمریکا و دستگاه‌های استکباری، این ضعف روزافزون رژیم صهیونیستی، اینها برای ما مسلمانها فرصت است؛ برای امّت اسلامی فرصت است. به خودمان بیائیم، درس بگیریم و شکی نیست که ان‌شاءالله با همت امّت اسلامی و بزرگان، روشنفکران، نخبگان علمی، سیاسی، دینی، این حرکت ادامه پیدا خواهد کرد و دنیای اسلام روزِ عزّت خود را ان‌شاءالله بار دیگر خواهد دید

از اوّل تا امروز بشر به دنبال امنیت و آرامش بوده است، به دنبال عدالت بوده است، به دنبال اخلاق نیک بوده است، به دنبال ارتباط مستحکم با مبدأ آفرینش بوده است. اینها خواسته‌های اصلی بشریت است که از فطرت انسان بر میخیزد. مظهر همهٔ اینها پیغمبر اکرم‌صلّیالله‌علیه‌واله‌وسلّم است

چند آیهٔ پی‌درپی، با لحن بسیار تندی خطاب به مسلمانها ذکر می‌شود که چرا وقتی شما این شایعه را شنیدید، نسبت به گویندهٔ آن شدّت عمل به‌خرج ندادید ـ مستفاد از آیات این است ـ و چرا این شایعه را قاطعاً رد نکردید.

بین مسلمانها رسم بود که نزد پیامبر می‌آمدند و دَرِ گوش آن حضرت حرفهایی می‌زدند و به صورت نجوا، حدیث مخفی و محرمانه‌یی را می‌گفتند که آیهٔ شریفه نازل شد و مردم را از نجوا و دَرِگوشی با پیامبر نهی کرد؛

پیش پیامبر می‌آمدند و از یکدیگر بدگویی می‌کردند و چیزهایی را دربارهٔ یکدیگر می‌گفتند؛ گاهی راست و گاهی هم خلاف واقع. پیامبر اکرمصلّی‌الله‌علیه‌وآله به مردم فرمودند: هیچ‌کس دربارهٔ اصحابم به من چیزی نگوید.

پیامبر اکرمصلّی‌الله‌علیه‌وآله به مردم فرمودند: هیچ‌کس دربارهٔ اصحابم به من چیزی نگوید. دائماً نزد من نیایید و از همدیگر بدگویی کنید. من مایلم وقتی‌که میان مردم ظاهر می‌شوم و به میان اصحاب خود می‌روم، سلیم‌الصّدر باشم؛ یعنی با سینهٔ صاف و پاک و بدون هیچ‌گونه سابقه و بدبینی به میان مسلمانها بروم.

مسلمانان جز برگشت به اسلام راهی ندارند؛ جز تشکیل حاکمیت اسلام و تحقق و پیاده شدن عمل اسلامی، راهی ندارند. از دشمنان دیرین و کینه‌ورز اسلام نباید هیچ امید همراهی داشت؛ امید تحمّل هم نباید داشت.

انسان برای اینکه به هدف خلقت خود برسد، باید به هدف بعثت انبیا دربارهٔ خود نائل شود. یعنی متحوّل گردد؛ درست شود؛ خوب شود و از آلودگیها و پستیها و عیب‌ها و هواجسی که در درون انسان است و دنیا را به فساد می‌کشاند، نجات پیدا کند. این، در قلمرو وجود فرد است.