بریده‌هایی از کتاب شجاع باش دختر

هرچه با انجام، گفتن و زندگی‌کردنِ حقیقت خود راحت‌تر باشید، کم‌تر گرفتار تفکر دیگران دربارهٔ خود می‌شوید.

«این‌جا مسئله این نیست که بفهمیم چرا تو رو دوست نداشتن یا حق با چه کسی بود یا نبود، کارت این‌جا اینه که تمرین بکنی با این ایده کنار بیای که افرادی وجود دارن که تو رو درک می‌کنن و عده‌ای هم هستن که تو رو درک نمی‌کنن... و این هیچ ایرادی نداره.»

یکی از بهترین راه‌های تغییر طرز تفکر و باورها تغییر اعمال‌مان است، به‌گونه‌ای همان تغییر از بیرون به درون. باور به حقیقت یک امر بدون تجربه‌کردن آن دشوار است؛ دیدنْ آن اثباتی است که شما لازم دارید. می‌توانید سخت تلاش کنید و خود را قانع کنید که برای همیشه احترام همکاران خود را از دست نخواهید داد اگر در یک جلسه حرف احمقانه‌ای بزنید؛ اما تا زمانی که عملاً حرف احمقانه‌ای بزنید و ببینید که اتفاقی نمی‌افتد، واقعاً صحت آن‌را باور نخواهید داشت.

زمانی که با چالش یا فرصت «ترسناکی» مواجه شده‌اید و با خود تعمق می‌کنید که چه‌کاری انجام دهید، از خود بپرسید در همین شرایط به یک فرد دیگر چه توصیه‌ای می‌کردید. او توضیح داد: «به‌طور میانگین ما برای دیگران تصمیم‌هایی بهتر از خودمان می‌گیریم. تنها چیزی که برای خودمان لازم داریم، این است که یک یا دو بهانه برای انجام‌ندادن آن بیابیم تا تسلیم شویم. اما اگر در حال توصیه دادن به دیگران باشیم، می‌توانیم به عقب برگردیم و دلایل مهمی را که باید یا نباید آن کار را انجام دهند، بررسی کنیم.»

زمانی که با دیواری از ترس برخورد می‌کنید، درعوضِ تمرکز بر آن‌چه باعث ترس شما می‌شود، سعی کنید قدمی به عقب بردارید و از خود بپرسید: اگر این کار را انجام ندهم، به چه قیمتی برایم تمام خواهد شد... و کدام گزینه‌ها من را بیش‌تر می‌ترسانند؟

توانایی حرکت به‌سرعت رو به جلو به‌اندازهٔ ده سال یکی از مهارت‌های منحصراً مفید انسانی است. شاید اکنون "نه" شنیدن یا شکست‌خوردن واقعاً ناراحت‌کننده باشد؛ اما شاید آن‌چه ناراحت‌کننده‌تر است این باشد که کسی ده سال بعد به در آینه به شما زل بزند که حاضر نشد آن آرزو را دنبال کند. سفر ذهنی در زمان به شما کمک می‌کند از عواقب فوری ریسک رها شوید و به چشم‌اندازی از آن نگاه کنید: بار چه‌چیزی برای من سنگین‌تر خواهد بود، درد شکست‌خوردن یا درد آن‌چه می‌توانستم داشته باشم؟

که باهوش‌ترین و مبتکرترین افراد اغلب کارهای خود را به تعویق می‌اندازند یا از ریسک‌پذیری می‌ترسند. پس چه چیزی سبب می‌شود فرد از در سر پروراندن ایده‌ای عالی به محقق‌کردن آن در جهان برسد؟ او می‌گوید این لحظه‌ای است که ترس از شکست مغلوب ترس از تلاش‌نکردن می‌شود. همان زمانی است که متوجه می‌شوند بااین‌که ممکن است شکست بخورند، باز هم بهتر از ناتوانی در مهم تلقی‌شدن است. به‌محض این‌که درعوضِ نگرانی بابت احمق جلوه دادن خود، از خودتان بپرسید آیا روزی از استفاده‌نکردن از فرصت پشیمان خواهید شد یا خیر، تصور کنید چه دستاوردی خواهید داشت

شجاعت تمامی روابط ظاهری و شکنندهٔ ما را به روابطی صادقانه و حقیقی تبدیل می‌کند.

شجاعت توانایی دیدن عیوب خود و پذیرفتن آن‌ها بدون شرم و خجالت است. شجاعت همچنین به‌معنای توانایی تجربهٔ لذت و شادی اتفاقات عالی است که برای دیگران رخ می‌دهد، حتی اگر ارتباطی به شما نداشته باشد

همان‌گونه که استر پرل به من گفت، شجاعت به ما کمک می‌کند متقابلاً بی‌نقاب باشیم که خود منجر به استحکام روابط می‌شود

«شجاعت مهم‌ترین فضیلت انسان است، زیرا همه‌چیز به آن بستگی دارد.»

زمانی که با ذهنیت «کمال یا ناکامی» تربیت شده باشید، انجام کاری که از موفقیتش اطمینان نداشته باشید شجاعانه است.

شهامت لازم است که بگویید «متأسفم، ولی الان وقت انجام چنین کاری را ندارم» و حتی شهامت بیش‌تری لازم است که بدون معذرت‌خواهی و بهانه بگویید «ممنونم، ولی نمی‌توانم بپذیرم» (من هنوز در حال کارکردن روی این مسئله هستم)

گاهی شجاعانه‌تر است که به خود اجازه دهید از راه انجام‌ندادن کاری که از شما انتظار می‌رود، با خود رو راست باشید.

«جامعه باعث می‌شود احساس کنیم باید موهای خود را صاف کنیم. نمی‌دانستم چه تعدادی از دختران احساس فشار و عدم اعتمادبه‌نفس در زیبایی با موهای طبیعی خود دارند.»

شجاعت هر زنی است که در مقابل بدرفتاری ایستادگی کرده است؛ حتی اگر به‌معنای به‌خطرافتادن شغل و شهرتش باشد. شجاعت هر زنی است که در ارتکاب اشتباه، خود را بدون جریمه تبرئه می‌کند، گاهی به خود اجازه می‌دهد درعوض غذای خانگی به فرزندانش پیتزا بدهد و زمانی که می‌داند در اشتباه است، بدون پرخاشگری و مقصردانستن کسی، عذرخواهی می‌کند. این‌که به‌راحتی و باافتخار خودتان باشید، شجاعانه است.

زیرا شجاعت متکی به خود است

شکست‌خوردن او به این معنا نیست که بقیهٔ ما باید از آرزوها و رؤیاهای خود دست بکشیم

کنارگذاشتنِ ترس از بی‌نقص‌نبودن راحت‌تر از آن است که فکر می‌کنید.

زمانی که با چالش یا فرصت «ترسناکی» مواجه شده‌اید و با خود تعمق می‌کنید که چه‌کاری انجام دهید، از خود بپرسید در همین شرایط به یک فرد دیگر چه توصیه‌ای می‌کردید