علفهای هرز روان ما، اندیشههای درونی شدهٔ خانواده، دوستان و فرهنگ هستند که برای ما مناسب نیستند. علاوه بر این، صدای درونی خودِ سرزنشگری که اکثر ما آن را تجربه میکنیم، صدایی که ما را با دیگران مقایسه میکند و برایش فرقی نمیکند که اگر ما بیشتر به دیگران شبیه باشیم شادمانتر خواهیم بود یا نه، علف هرز دیگری است که درون روان ما رشد کرده است. وظیفهٔ ما این است که بذر استعدادهای درونمان را بیابیم، آنها را بکاریم تا جوانه بزنند و علفهای هرزی را که نور و غذای بذرهای مفید را هدر میدهند، از ذهن خود خارج کنیم.
lady_lawyer
بنابراین او الگویی است که نشان میدهد چگونه میتوان به طور پیوسته از یک موقعیت به موقعیت دیگری حرکت کرد و هنگامی که سرنوشت، شما را میرباید و به زندگی دیگری میبرد که انتخاب شما نبوده، چگونه همچون روحی سبکبال، با انعطافپذیری زیاد و آگاهی ژرف از موقعیت قبلی به موقعیت جدید بروید.
زهرا پورولی
شاید تشویق شده باشید که با پرسفونه همانندسازی کنید، یعنی اطمینان داشته باشید که دنیا محل امنی است و - حتی در مرگ - یک مادر کیهانی همیشه با شما است چون او همان طور که عاشق دخترش است به شما نیز عشق میورزد، وقتی شما در رنج باشید او نیز رنج میبرد و هنگامی که نیاز داشته باشید تلاش میکند به شما کمک کند. داستان پرسفونه گواهی است بر این که همیشه در پی زمستان، بهار میآید، قحطیها برطرف میگردند و فراوانی باز میگردد، اندوه برای همیشه باقی نمیماند و شما میتوانید اسرار به دست آوردن شادمانی و زندگی سعادتمند را بیاموزید.
احسان رضاپور