بریده‌هایی از کتاب سقوط

نظر اعتقادی، می‌توان گفت که طالبان میان عقاید وهابی و دیو بندی با رسوم پشتون، نوعی پیوند زناشویی بسته بود؛ این ازدواج به‌طور واقعی هم رخ‌داده بود. بنا بر سنت دیرین قبایلی که اتحادهای سیاسی را با پیوندهای خانوادگی محکم می‌کنند، در افغانستان نیز بن‌لادن یکی از دختران خود را به همسری «ملاعمر» درآورد و یکی از پسران بن‌لادن، در افغانستان با دختر یکی از پیروانش ازدواج کرد. اتحادی که روش تروریستی را برای پیشبرد عقاید خود موجه می‌داند.

جمعیت العلمای اسلامی پس‌ازآن که با شبکه مدارس خود، در جامعه پاکستان پایگاه محکمی پیدا کرد، از سال ۱۹۹۳ میلادی با شرکت در دولت بی‌نظیربوتو، در قدرت سیاسی نیز سهیم شد. این حزب با سازمان امنیت نظامی پاکستان، آی اس آی و نصرالله بابر وزیر داخلی که از حزب «مردم» بوتو بود، پیوند نزدیکی برقرار کرد. بابر که بعدها «پدر طالبان» نامیده شد، قصد داشت یک سازمان پشتون به نام طالبان تشکیل بدهد تا از منافع پاکستان در افغانستان و آسیای میانه دفاع کند. فضل الرحمن، رئیس پیشین جمعیت علمای اسلام در پاکستان، یکی از سران اصلی دارالعلوم حقانی بود.

جمعیت العلمای اسلامی پس‌ازآن که با شبکه مدارس خود، در جامعه پاکستان پایگاه محکمی پیدا کرد، از سال ۱۹۹۳ میلادی با شرکت در دولت بی‌نظیربوتو، در قدرت سیاسی نیز سهیم شد. این حزب با سازمان امنیت نظامی پاکستان، آی اس آی و نصرالله بابر وزیر داخلی که از حزب «مردم» بوتو بود، پیوند نزدیکی برقرار کرد. بابر که بعدها «پدر طالبان» نامیده شد، قصد داشت یک سازمان پشتون به نام طالبان تشکیل بدهد تا از منافع پاکستان در افغانستان و آسیای میانه دفاع کند

پیروان و هواداران دیوبندی، از نظر سیاسی در سازمان ((جمعیت العلمای اسلامی)) که از مهم‌ترین احزاب پاکستان است، تشکل‌یافته‌اند. این حزب در سال ۱۹۴۵ میلادی درست پیش از تشکیل دولت مستقل پاکستان از درون ((جمعیت العلمای هندوستان)) درآمد. هزینه سنگین این سازمان تندرو اسلام‌گرا را عربستان سعودی و دیگر متحدان این کشور بر عهده‌دارند.

دیوبندی ها از نظر فقهی زیر نظر مکتب حنفی و در حوزه کلام پیرو مکتب کلامی ابوالحسن اشعری و ابومنصور ماتریدی هستند. (سجستانی، حبیب‌الله بن عطا: ۷۶)، شاه ولی‌الله مخالف شیعه بوده و کتابی با عنوان)(ازاله الخلفاء عن خلافه الخلفاء) به نگارش درآورده که تماماً به نقض مذهب شیعه و امام معصوم پرداخته است.

نقشی اساسی در سازمان‌دهی و ترویج وهابیت در سراسر دنیا ایفا می‌کنند. بسیاری از نهادهای خیریه سعودی نیز برای تبلیغ استفاده می‌شوند. برخی دیگر از این نهادها عبارت‌اند از: سازمان امر به معروف و نهی از منکر (که بیشتر در اختیار وهابی‌های سنتی است.)، اداره تحقیقات علمی – مذهبی و صدور فتاوی، شورای عالی جهانی مساجد، مجمع فقهی سعودی، سازمان رسیدگی به وضع اقلیت‌های اسلامی و ... علاوه بر این، باید به خاطر داشت که اکثریت روزنامه‌ها و نشریات وابسته به عربستان سعودی کمابیش در ترویج وهابیت تلاش می‌کنند. (ناظمی قره‌باغ، ۱۳۹۰: ۹۴)

هیئت علمای ارشد: این سازمان متشکل شده از ۲۱ تن از علمای اهل تسنن و وهابی عربستان سعودی است که برابر باسیاست‌های وهابیان اقدام به بررسی تحولات دینی و اسلامی می‌کنند. یکی از وظایف مهم این هیئت صدور فتوا و احکام شرعی است. ریاست این هیئت بر عهده مفتی اعظم، (صالح بن عبدالعزیز) است.

وزارت شوون اسلامی: این سازمان مجموعه بسیار بزرگی است که به نام «وزارت الشوون الاسلامیه و الاوقاف و الدعوه و الارشاد»، در عربستان سعودی به‌طور ویژه فعالیت می‌کند. این نهاد وابسته به آل سعود موظف است اهداف مذهبی مختلفی ازجمله برنامه‌های تبلیغی مجازی و نرم‌افزاری را تهیه و هدایت کند. هم‌چنین یکی از وظایف این سازمان رسیدگی به امور اوقاف در این کشور است.

سازمان جهان اسلام: این مرکز را باید مهم‌ترین مرکز تبلیغاتی وهابیت در دنیای امروز تلقی نمود. ساختمان مرکزی آن در مکه قرار دارد و منشأ تشکیل این سازمان به کنفرانس اسلامی سال ۱۹۶۲ در مکه برمی‌گردد. بودجه این سازمان تبلیغی در حدود دویست میلیون ریال سعودی است و حدود هزار مسجد و صدها مراکز فرهنگی و دینی را تحت پوشش خود دارد. در حال حاضر رئیس آن دکتر (عبدالله بن المحسن الترکی) است. این سازمان مهم دارای پنج بخش تخصصی ازجمله: شورای عالی جهانی، مساجد، مجالس قاریه المساجد، مجمع فقه اسلامی، کنفرانس زیربنایی تربیت اسلامی و جوانان اسلامی است.

دانشگاه طیبه مدینه: از دانشگاه‌های نسبتاً جدید؛ جامعه طیبه است که در سال ۲۰۰۳ در مدینه افتتاح شد. این دانشگاه ۹ دانشکده، ۲۶ هزار دانشجو و ۱۲۰۰ مدرس دارد و ریاست آن با دکتر (منصور بن محمد النزهه) است. (قره‌باغ، ۱۳۹۰: ۹۲)

دانشگاه ملک سعود: جامعه الملک سعود یکی از بزرگ‌ترین دانشگاه‌های دینی عربستان سعودی و سومین دانشگاه بزرگ خاورمیانه است که باهدف ترویج وهابیت از سوی خاندان افراطی آل سعود در سال ۱۹۵۷ میلادی در شهر ریاض تأسیس‌شده است. نکته حائز اهمیت در رابطه با این دانشگاه وجود برخی از مفتیان و وهابیان مشهور عربستان مانند زهرانی در هیئت‌علمی آن است. رئیس کنونی دانشگاه دکتر عبدالله بن عبدالرحمن العثمان است.

دانشگاه امام محمد بن سعود ریاض: این دانشگاه در سال ۱۹۹۰ میلادی و با سرمایه‌گذاری مستقیم آل سعود در شهر ریاض تأسیس گردید. دانشگاه امام محمد بن سعود دارای ۱۲ دانشکده و ۴ شعبه خارجی است که یکی از شعبات خارجی آن به نام معهد العلوم الاسلامیه و العربیه در پایتخت کشور اندونزی قرار دارد. مدیریت این دانشگاه بر عهده دکتر (عبدالله السلمی) است.

دانشگاه امام محمد بن سعود ریاض: این دانشگاه در سال ۱۹۹۰ میلادی و با سرمایه‌گذاری مستقیم آل سعود در شهر ریاض تأسیس گردید. دانشگاه امام محمد بن سعود دارای ۱۲ دانشکده و ۴ شعبه خارجی است که یکی از شعبات خارجی آن به نام معهد العلوم الاسلامیه و العربیه در پایتخت کشور اندونزی قرار دارد. مدیریت این دانشگاه بر عهده دکتر (عبدالله السلمی) است.

مراکز علمی و تبلیغی، شامل دانشگاه‌ها یا مؤسسات فرهنگی و علمی است که در بسیاری از کشورها و با حمایت مالی سعودی‌ها راه‌اندازی و هدایت می‌شوند. برخی از این مراکز شامل بر: دانشگاه ام‌القری مکه: جامعه ام القری در سال ۱۹۶۷ در شهر مکه ایجاد شد. این دانشگاه جزء مهم‌ترین مراکز تبلیغاتی وهابیت است که شامل بر ۲۲ دانشکده و ۴۰ هزار دانشجو در رشته‌های مختلف وهابیت و دینی دارد. رئیس این (دکتر عدنان وزان) است. یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های بارز دانشگاه ام القری دارا بودن بیش از پنجاه هزار جلد عنوان کتاب با موضوعات مختلف دینی است.

به‌طور خلاصه می‌توان گفت، مرکز اصلی و انتشارات وابسته به فرقه کاذب وهابیت به شکل متمرکز یافته در عربستان سعودی قرار دارد. نکته حائز اهمیت در تبلیغ وهابیت این است که برخلاف دنیای مجازی که هزینه زیادی برای تبلیغ ندارد، نشریات و کتب هزینه‌های بیشتری دارند و این مهم‌ترین دلیلی است که بسیاری از کتب اساسی وهابیت در عربستان سعودی و به زبان‌های مختلف و با سرمایه‌گذاری آل سعود به چاپ می‌رسد. در این رابطه کشورهای مختلفی نیز جامعه هدف مبلغین وهابیت هستند. برخی از این کشورها مانند کشورهای آفریقایی، آسیایی شرقی و اروپای شرقی در اختیارشان قرارگرفته است.

سازمان الجهاد ازجمله گروه‌های تکفیری است که با الهام از اندیشه‌های سید قطب شکل گرفت. این تشکیلات در سال ۱۹۷۹ به وسیله عبدالسلام فرج پایه‌گذاری شد. او با استناد به برخی فتاوای فقهی علمای گذشته، ازجمله ابن تیمیه، زبان به تکفیر حکومت گشود و بر ضرورت قیام علیه حاکم تأکید کرد. فتواهایی که ابن تیمیه هنگام یورش تاتارها به کشورهای اسلامی صادر کرده بود، از مهم‌ترین مبانی فقهی عبدالسلام فرج در نگارش الفریضه الغائبه است. وی فتوای ابن تیمیه را مبنی بر این‌که تاتارها با این‌که مسلمانی خود را اعلام کرده‌اند مرتدند و قیام علیه آنان و کشتن آنان واجب است، بر اوضاع حاکم بر مصر و نظام حکومتی آن منطبق دانست. (مصطفی، ۱۳۸۲: ۱۶۶)